Daniel (prorok biblijny)
Z Wikipedii
Daniel - prorok biblijny, według tradycji autro Księgi Daniela. Najbardziej znany z kilku osób o tym imieniu występujących w Starym Testamencie, wysoko urodzony Żyd, wzięty prawdopodobnie w latach młodzieńczych - do niewoli w Babilonie. Na dworze króla Nabuchodonozora Daniel wraz z trzema przyjaciółmi - Szadrakiem, Meszakiem i Abed-Nego mieli zostać przyuczeni do służby. Daniel był zdecydowany zachować posłuszeństwo wobec Boga. Odmówił spożywania potraw królewskich, a mimo to wyrastał na silnego młodzieńca spożywając proste posiłki, na jakie zezwalało prawo żydowskie.
Bóg obdarzył Daniela wielką mądrością. Daniel dwa razy wytłumaczył Nabuchodonozorowi znaczenie dziwnych snów. Później objaśnił także Baltazarowi (sprawującemu władzę po Nabuchodonozorze) znaczenie napisów na ścianie: królestwo miało wkrótce upaść. Tej samej nocy Baltazar został zabity i Persowie zdobyli Babilon.
Persowie uczynili Daniela ważnym urzędnikiem, lecz inni zazdrościli mu władzy i spiskowali przeciwko niemu. Daniel został wrzucony do jaskini lwów, lecz Bóg uratował mu życie.
Daniel zapisał także kilka snów, w których Bóg wyjawiał mu swe plany na przyszłość.
