David Teniers II
Z Wikipedii
David Teniers II (ur. 15 grudnia 1610 r. w Antwerpi, zm. 25 kwietnia 1690 r. w Brukseli) malarz flamandzki. Był synem i uczniem Davida Teniersa I.
Mistrzem został w 1632 r. w Antwerpii i wtedy wstąpił do bractwa (gildii) św. Łukasza zrzeszającego artystów rzemieślników (malarzy, złotników, introligatorów, rzeźbiarzy). W 1637 r. ożenił się z Anne Breugel córką Jana Breughela Aksamitnego. Prawdopodobnie przez swego teścia mógł poznać twórczość a nawet samych Rubensa i Adriaena Brouvera. Pierwsze swoje prace podpisywał tak jak reszta rodziny (jego ojciec, brat Abraham i jego synowie) a wiec Tenier. Tenier to flamandzka wersja imienia walońskiego Taisnier pozostała po przodkach wywodzacych się z Ath. David Teniers II szczyt swoich możliwości osiągnął ok. 1645-1650 r. Przeniósł się do Brukseli, gdzie malował martwe natury, często z motywem instrumentu muzycznego. Sam był bardzo muzykalny, znakomicie grał na skrzypcach. W swej twórczości poruszał też tematy fantastyczne oraz religijne. Znany jest przede wszystkim jako malarz rodzajowy, który utrwalał pełne wdzięku scenki rozgrywające się w szynkach: tańce, grę w karty, palenie fajki. Od 1647 r. pełnił funkcję kustosza galerii arcyksięcia Leopolda Wilhelma, regenta Niderlandów, znanego kolekcjonera dzieł sztuki. Teniers w 1651 r. został malarzem dworskim. Skopiował wtedy, z myślą o reprodukcjach graficznych, w zmniejszonej skali 244 obrazy z galerii arcyksięcia w pałacu Coudenberg. Katalog z rycinami Theatrum pictorum wydano w 1660 r. Teniers II ceniony był też jako malarz "gabinetów amatorów", znamy jego 10 obrazów ukazujących galerię arcyksięcia. Po odjeździe arcyksięcia do Wiednia Teniers w 1651 r. został malarzem dworskim u jego nastepcy, Don Juana syna Filipa IV hiszpańskiego. Wkrótce po śmierci swej pierwszej żony, w 1656 poślubił Isabellę de Fren, córkę sekretarza Rady Brabancji. Wykorzystując to oraz powołując się na przypadki innych sławnych malarzy którzy wcześniej uzyskali szlachectwo (Rubens i Van Dyck) usiłował uzyskać tytuł szlachecki. Król zgodził się ale pod warunkiem że Teniers przetanie zajmować się handlem obrazami. Do tego nie doszło, ale Teniers z własnej inisjatywy założył Akademię Sztuk Pięknych w Antwerpii. W 26 stycznia 1663 r. akadamia zostła uznana przez króla, Teniers został jej pierwszym dyrektorem i wreszcie otrzymał upragniony tytuł szlachecki.
Malarzowi przypisuje się ponad 2000 obrazów, na których współgrają: perspektywa, światłocień, barwa, trafne wyczucie formy i precyzja w operowaniu pędzlem.
