Diadochowie
Z Wikipedii
Diadochowie (od gr. διάδοχος diadochos - "następca") – termin używany na określenie dowódców armii Aleksandra Macedońskiego, którzy przejęli władzę w imperium po jego śmierci w 327 roku p.n.e. Wkrótce potem wybuchły między nimi wojny (zobacz: wojny diadochów) o kontrolę nad ziemiami podbitymi przez Aleksandra. Do diadochów zaliczani są:
- Antygonos (zapoczątkował dynastię Antygonidów);
- Antypater i jego syn Kassander;
- Lizymach;
- Ptolemeusz (zapoczątkował dynastię Ptolemeuszów) oraz
- Seleukos (zapoczątkował dynastię Seleucydów);
- Eumenes z Kardii;
- Leonnatos;
- Perdikkas;
- Krateros.
Pewną rolę, choć krótkotrwałą, odegrał również Poliperchon, nominowany przez Antypatra na swego nastepcę z pominięciem syna Kassandra.
Spośród wszystkich wymienionych tylko trzej założyli własne dynastie i zapoczątkowali dzieje trzech wielkich królestw hellenistycznych.