Diecezja kijowska
Z Wikipedii
Diecezja kijowska – biskupstwo kościoła katolickiego obrządku łacińskiego, erygowane w 1397 w Kijowie przez namiestnika kijowskiego Iwana Olgimuntowicza Holszańskiego.
Pierwszymi kijowskimi biskupami misyjnymi byli w XIV wieku dominikanie: Henryk (przed 1321), Jakub (przed 1371), Mikołaj (przed 1383) i Borzysław. Pierwszym kijowskim biskupem diecezjalnym został w 1397 Andrzej. Przed 1405 król Polski Władysław II Jagiełło uposażył biskupstwo i zbudował w Kijowie katedrę łacińską.
Diecezja kijowska objęła swym zasięgiem Księstwo Kijowskie, Księstwo Siewierskie, Księstwo Czernihowskie i Księstwo Smoleńskie. Smoleńszczyzna odpadła od diecezji kijowskiej w 1636, z chwilą erygowania diecezji smoleńskiej.
Ośrodkiem domeny biskupiej było miasto Fastów, gdzie biskupi kijowscy wznieśli swoją rezydencję i od czasów biskupa Krzysztofa Kazimierskiego stale tam przebywali. Po odpadnięciu Kijowa od Rzeczypospolitej w 1686, biskup Jan Samuel Ożga przeniósł stolicę biskupstwa do Żytomierza, gdzie też zbudował nową katedrę. W 1619 diecezja liczyła 19 parafii, w 1724 21, w 1793 43. Podlegał jej także archidiakonat czernihowski.
W 1798 połączona z częścią diecezji łuckiej utworzyła diecezję żytomierską.
