Dobra praktyka morska
Z Wikipedii
Dobra Praktyka Morska - w skrócie DPM, pojęcie w którym mieszczą się skodyfikowane przepisy np. Międzynarodowe Prawo Drogi Morskiej (MPDM), jak i zdrowy rozsądek, doświadczenie, zdolność przewidywania, rzetelność wykonywania swoich obowiązków. Terminem tym posługują się marynarze, żeglarze, stoczniowcy i portowcy. Jest stosowana we wszystkich nieoczekiwanych i nieprzewidzianych sytuacjach a przede wszystkim w codziennych rutynowych działaniach, czynnościach na jednostkach pływających. Na ten termin powołuje się również Izba Morska w swoich orzeczeniach.
O Dobrej Praktyce Morskiej tak pisali m in.:
- "Zwykła praktyka morska to tylko taka praktyka, która jest dobra. Praktyka będąca wyrazem rozsądku, staranności i przezorności marynarza [...] Podstawą do oceny każdego zwyczaju i zaliczenia go do zwykłej, a więc dobrej praktyki morskiej, jest wiedza, doświadczenie, poczucie odpowiedzialności za bezpieczeństwo statku, uzasadniona pewność, że określone postępowanie nie stwarza zagrożenia dla bezpieczeństwa żeglugi." rektor WSM w Gdyni kpt. żw. Władysław Rymarz "MPDM" Wydawnictwo Morskie Gdańsk 1982r.
- "[...]dobra praktyka morska to: całokształt pisanych i - przede wszystkim - niepisanych generalnych zaleceń postępowania, które można uważać za uosobienie zdrowego rozsądku żeglarza" Nicholas Monsarrat "Okrutne Morze" Wydawnictwo MON Warszawa 1988 r.
Zapoznaj się też z: pojęciami z nawigacji, okrętownictwa i żeglarstwa oraz skrótami przed imionami statków i nazwami okrętów
Portal Żegluga • Wikiprojekt Żegluga • Portal Żeglarstwo
