Drzewo życia (religia)
Z Wikipedii
Drzewo życia – rajskie drzewo, którego owoce darzyły nieśmiertelnością. Typ drzewa życia (lub pokrewnego świętego drzewa) występuje w wielu starożytnych mitologiach, a także w świętych księgach wielkich monoteistycznych religii: judaizmu i chrześcijaństwa. Według narracji Księgi Rodzaju, drzewo życia rosło w środku rajskiego ogrodu Eden. Stwórca umieścił tam Adama i Ewę. Gdy Szatan skusił kobietę i mężczyznę do zerwania owocu z drzewa poznania dobra i zła, złamali oni zakaz Stwórcy. Bóg za karę wygnał Adama i Ewę z Edenu i na straży postawił cheruby i wirujący ognisty miecz. Stwórca nie chciał, aby ludzie po upadku przez skosztowanie owocu z drzewa życia stali się nieśmiertelni. W buncie człowieka przeciwko Bogu Biblia widzi przyczynę inwazji zła do pierwotnie dobrego świata oraz uzasadnia dlaczego człowiek poddany jest chorobom, cierpieniu, starzeniu się i śmierci.
W relacji biblijnej drzewo życia pojawia się ponownie w księdze Apokalipsy, kiedy po ponownym stworzeniu wszechświata nastanie rajska rzeczywistość: "Pomiędzy rynkiem Miasta a rzeką, po obu brzegach, drzewo życia, rodzące dwanaście owoców; wydające swój owoc każdego miesiąca; a liście drzewa [służą] do leczenia narodów" (Obj 22:2).
Według objawień XVIII-wiecznej niemieckiej mistyczki, Anny Katarzyny Emmerich (której wizje zainspirowały reżysera Mela Gibsona do pracy nad filmem "Pasja") drzewo życia było podobne do cedru, tylko znacznie większe. Stało ono na wysepce połączonej z resztą ogrodu groblą. Owoce koloru złota leżały w liściastych łuszczkach jako pączek róży.
Drzewo życia miało liczne przedstawienia w sztuce sakralnej, jest także centralnym diagramem kabały; mistycznej interpretacji Tory. Diagram ten w schematyczny sposób obrazuje powstanie i budowę Wszechświata, a także atrybuty Boga.
