Dual channel
Z Wikipedii
Architektura dual-channel (dwukanałowa) – technologia stosowana w płytach głównych do wydajniejszej obsługi pamięci DDR SDRAM. Polega na podwojeniu przepustowości przesyłu danych przez magistralę łączącą pamięć RAM z mostkiem północnym (ang. northbridge), pełniącego rolę kontrolera pamięci. Technologia dual-channel wykorzystuje dwa 64-bitowe kanały, co razem daje kanał szerokości 128 bitów dla przesyłu danych pomiędzy pamięcią RAM a procesorem.
Technologia dual-channel wymaga umieszczania kości pamięci parami w skorelowanych ze sobą gniazdach (gniazda te na płycie głównej oznaczone są najczęściej odpowiednimi kolorami). Kości pamięci tworzące parę powinny być takie same. Możliwe jest także używanie podobnych pamięci różnych producentów, pod warunkiem, że są one tego samego rozmiaru i mają taką samą architekturę. W przypadku platform opartych na nForce2 możliwe jest osiągnięcie trybu dual channel na trzech modułach pamięci np. 2x256 pracujące w pierwszym kanale i osobno 512 DDR. Musi jednak zostać spełniony następujący warunek - trzecia pojedyncza kość powinna mieć rozmiar równy dwóm pozostałym np. 2x512 i 1024 lub 2x1024 i 2048. Płyty główne oparte na nforce4 mogą obsługiwać tryb dual channel nawet jeśli użyjemy do jego budowy dwóch par pamięci o różnej pojemności.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Specyfikacja techniczna (en) (plik PDF)
