Dywizja Großdeutschland
Z Wikipedii
Dywizja Großdeutschland (Dywizja "Wielkie Niemcy") – elitarna jednostka wojskowa Wehrmachtu podczas II wojny światowej.
Często mylnie podaje się jej przynależność do Waffen-SS. W rzeczywistości była to najlepiej uzbrojona dywizja Wehrmachtu. Miała pierwszeństwo zaopatrzeniowe przed wszystkimi jednostkami armijnymi w III Rzeszy. Została sformowana w 1942 roku z Dywizji Piechoty Großdeutschland. W grudniu 1944 roku z jej części utworzono Korpus Pancerny Großdeutschland. Służyła na froncie wschodnim, w składzie kolejno: 4 Armii Pancernej, 2 Armii Pancernej, ponownie 4 Armii Pancernej, 1 Armii Pancernej, 6 Armii, 8 Armii, 4 Armii Rumuńskiej, 3 Armii Pancernej, 4 Armii, na końcu w składzie Armii Prusy Wschodnie (głównie Grupa Armii Południe). Rozwiązana w 1945 roku w pobliżu Piławy, część jednostek ewakuowano z Półwyspu Helskiego do Szlezwik-Holsztynu.
Dowódcy:
- maj - czerwiec 1943: generał wojsk pancernych Hermann Balck
- czerwiec 1943 - maj 1945: generał piechoty Walter Hörnlein
Skład:
- Pułk Grenadierów Großdeutschland
- Pułk Fizylierów Großdeutschland
- Pułk Pancerny Großdeutschland
- Pancerny Batalion Rozpoznawczy Großdeutschland
- Batalion Niszczycieli Czołgów Großdeutschland
- Pułk Artylerii Pancernej Großdeutschland
- Batalion Artylerii Przeciwlotniczej Großdeutschland
- Batalion Ponierów Großdeutschland
- Batalion Łączności Großdeutschland
