Dziób (zoologia)
Z Wikipedii
Dziób – rogowy twór u ptaków oraz niektórych innych zwierząt. Tworzą go przekształcone kości szczęki górnej, kości międzyszczękowej oraz kości żuchwy. Kości te tworzą zrąb kostny pokryty pochwą rogową - ramfoteką (rhamphotheca).
U praptaka (Archaeopteryx lithographica) dziób zaopatrzony był w ostre zęby, podobnie jak u gadów. Dzioby ptaków współczesnych zębów są już pozbawione, jedynie u niektórych ptaków (traczy, kaczek) jest on zaopatrzony w rogowe wypustki.
W zależności od typu pobierania pokarmu i od jego jakości, dzioby mają różne kształty. Wewnętrzne brzegi szczęki i żuchwy nazywamy krajcami i u wielu gatunków są one gładkie, u innych mniej lub bardziej pofałdowane, a np. u sokołów mają wyraźny "ząb" na szczęce, dopasowany do "szczerby" w żuchwie. U ptaków blaszkodziobych na wewnętrznej powierzchni szczęk i żuchwy wyrastają liczne, rogowe listewki, umożliwiające przecedzanie wody. U traczy występują ostre ząbki służące do przytrzymywania śliskiej zdobyczy (ryby), oraz silnie unerwiony tzw. paznokieć na końcu dzioba. U ptaków drapieżnych, sów czy papug brzegi są ostre, a sam dziób silny. U kuraków, papug oraz ptaków drapieżnych występuje silnie ubarwiony twór, otaczający nozdrza zewnętrzne - woskówka.
