Dziewczę ze Słonecznego Wzgórza
Z Wikipedii
Dziewczę ze Słonecznego Wzgórza (oryg. Synnowe Solbakken)to opowiadanie Bjornstjerne Bjornsona, twórcy norweskiego, piszącego w XIX wieku. Akcja rozgrywa sie w środowisku wiejskim, bohaterami są zamożni chłopi. Tytułowa bohaterka to Synnowe Solbakken, jedyna dziedziczka bogatego gospodarstwa położonego na wyidealizowanym przez innych bohaterów nasłonecznonym stoku góry.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Synnowe nie miała łatwego życia, jej rodzice byli bowiem bardzo religijni i ściśle trzymali się przepisów Biblii. Należeli do sekty, która m.in. zakazywała tańców i uczestnictwa w masowych zabawach ( przynależność do tej sekty w żadnym stopniu nie zmieniała faktu, że Solbakkenowie jak każdy inny mieszkaniec wsi, chodzili do kościoła). Synnowe od dziecka obserwowana była przez swego rówieśnika Torbjorna Granlien, mieszkajacego w nieco uboższym gospodarstwie, w ocienionej dolinie. Z biegiem lat Synnowe i Torbjorn, oboje niezwykle urodziwi, zakochali się w sobie. Ich droga do szczęścia nie była jednak łatwa. Chłopak miał skłonność do awantur, czego nie mogli znieść surowi rodzice dziewczyny. W jednej z bójek, podczas wesela kolegi szkolnego, Torbjorn został niebezpiecznie ugodzony nożem. Jego kuracja trwała długo, a lekarz nie dawał większych nadziei na całkowity powrót do zdrowia. Torbjorn zerwał wtedy z Synnowe, ona jednak go nie zostawiła. Jej największym sprzymierzeńcem w walce o ukochanego była przyjaciółka Ingrid, siostra Torbjorna. Kiedy chłopak wyzdrowiał, wraz z ojcem przyjechał do zagrody Solbakken, gdzie nastąpiły oświadczyny, a zaraz potem zgoda rodziców Synnowe na ślub i wielkie szczęście młodych.
