Ebonit
Z Wikipedii
Ebonit (guma twarda, nazwa z gr. ebonos - heban) - nazwa tworzywa sztucznego otrzymywanego w wyniku wulkanizacji naturalnego lub sztucznego kauczuku; gęstość 1,1-1,3 g/cm3 w 20°C.
Ebonit zawiera 25-30% siarki dlatego jest twardszy i bardziej wytrzymały na ścieranie, ale za to bardziej kruchy, niż guma, która zawiera do 3% siarki w stosunku do kauczuku. Ebonit ma barwę od ciemnobrązowej do czarnej, łatwo można go obrabiać mechanicznie, dobry izolator ciepła, nie przewodzi prądu elektrycznego, jest bardzo odporny na działanie czynników chemicznych, co sprawia, że wykorzystuje się go do produkcji skrzynek akumulatorowych, wykładzin ochronnych i antykorozyjnych, ustników do fajek oraz do wyrobu drobnego sprzętu elektrotechnicznego i części aparatury chemicznej. Stosowany jest m.in. jako materiał izolacyjny w przemyśle elektrotechnicznym, chemicznym i w radiotechnice.
Ebonit należy do tworzyw kauczukowych z grupy duroplastów. Po raz pierwszy otrzymany w 1843 roku przez Thomasa Hancocka. Dawniej był bardzo ceniony jako tworzywo galanteryjne, obecnie zastępują go inne tworzywa sztuczne.
Zobacz też: bakelit, gutaperka
