Edmund Massalski
Z Wikipedii
Edmund Massalski (ur. 19 listopada 1886 w Michałowie pod Starachowicami - zm. 27 marca 1975) - pedagog, działacz społeczny, krajoznawca i popularyzator turystyki związany z Kielcami.
Uczęszczał do gimnazjum rosyjskiego w Kielcach, z którego został wydalony pod zarzutem działalności patriotycznej. W latach 1906-1911 studiował geografię i biologię na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Brał udział w pracach zespołu gromadzącego dla Komisji Fizjograficznej PTK informacje o przyrodzie świętokrzyskiej i potrzebach jej ochrony.
W 1912 r. został nauczycielem geografii w gimnazjum żeńskim w Kielcach. Pracą pedagogiczną w kieleckich szkołach średnich zajmował się przez kolejne 40 lat. Od 1924 r. pełnił funkcję komendanta Kieleckiej Chorągwi Harcerzy i pozostawał nim do 1939 r. Był prezesem oddziału, a później okręgu PTK w Kielcach, przewodniczącym Rady Miejskiej Kielc, a także od 1925 r. członkiem delegatury Państwowej Rady Ochrony Przyrody. Członek Szarych Szeregów, w czasie II wojny światowej prowadził tajne nauczanie.
W latach 1952-1969 był przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Przyrody, a w latach 1952-1961 dyrektorem Muzeum Świętokrzyskiego. Pisał artykuły krajoznawcze. Przez kilka lat był redaktorem naczelnym i wydawcą Gazety Kieleckiej. Był założycielem i prezesem Kieleckiego Towarzystwa Naukowego. Zajmował się także fotografią, a jego prace przedstawiające przyrodę (głównie florę i krajobrazy świętokrzyskie) były wystawiane m.in. w Warszawie. Był również autorem przewodnika „Góry Świętokrzyskie” (1967) oraz opracowania „Obrazy roślinności Krainy Gór Świętokrzyskich” (1962).
W 1958 r. Edmund Massalski został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Od 1983 r. jego imię nosi główny, 
czerwony szlak turystyczny Gór Świętokrzyskich prowadzący z miejscowości Kuźniaki poprzez Pasmo Masłowskie i Łysogóry do Gołoszyc.
