Emnilda Słowiańska
Z Wikipedii
Emnilda Słowiańska - (ur. pomiędzy 970 a 975, zm. 1017 lub 1016), córka Dobromira, zapewne władcy z książęcego rodu z Moraw (Ołomuńca), choć nie wyklucza się, że rządził raczej na zachodnich krańcach Słowiańszczyzny (Łużyce lub Pomorze), trzecia żona księcia polskiego Bolesława I Chrobrego.
Spis treści |
[edytuj] Emnilda — polska księżna
Ślub z dziedzicem państwa polskiego — Bolesławem miał miejsce w latach 987–989. Podobno miała wielki wpływ na męża, a być może także na sprawy państwowe. Możliwe jest bowiem, że księżna brała udział, towarzysząc mężowi, w zjeździe w Merseburgu 23 maja 1013. Być może czyniła tam zabiegi mające na celu uznanie swego syna Mieszka za lennika cesarskiego z obszaru państwa morawskiego. Nie wiadomo dokładnie kiedy Emnilda umiera — można jedynie stwierdzić, że stało się to najpóźniej w 1017, lub, co bardziej prawdopodobne, jeszcze pod koniec 1016, skoro 3 lutego 1018 Bolesław wstąpił po raz czwarty w związek małżeński.
[edytuj] Kronikarze o Emnildzie
Przez kronikarzy była uznawana za kobietę mądrą i bardzo łaskawą. Gall Anonim opisał ją następującymi słowy (wydaje się bowiem, że właśnie jej one dotyczą):
Nieraz bowiem żona jego, [tj. Bolesława Chrobrego] królowa, kobieta mądra i roztropna, wielu wydanych na śmierć za przestępstwo wyrwała z rąk pachołków, ocaliła od bezpośredniego niebezpieczeństwa śmierci i w więzieniu, pod strażą zachowywała ich miłosiernie przy życiu, niekiedy bez wiedzy króla, a kiedy indziej za jego milczącą zgodą.[1]
Nawet niechętnie nastawiony do Bolesława Chrobrego Thietmar z Merseburga napisał o niej:
Trzecią (żoną) [Bolesława] była Emnilda, córa czcigodnego księcia Dobromira, która — Chrystusowi wierna — niestateczny umysł swego męża ku dobremu zawsze kierowała i nie ustawała w zabiegach, by przez wielką szczodrobliwość w jałmużnach i umartwienia odpokutować za grzechy ich obojga. [2]
[edytuj] Potomstwo
Z małżeństwa z Bolesławem pochodziło przynajmniej pięcioro dzieci:
- córka (ur. zapewne 988- zm. po 1013) - ksieni nieznanego klasztoru
- Regelinda (ur. zapewne 989 - zm. 21 III ok. 1032) - żona Hermana I (zm. 1031), margrabiego Miśni (1009 - 1031)
- Mieszko II Lambert (ur. 990 - zm. 10 V 1034) - król Polski (1025 - 1031), książę Polski (1032 - 1034)
- córka (ur. zapewne około 995 - zm. po 14 VIII 1018) - żona Świętopełka I (zm. 1019), księcia turowskiego i wielkiego księcia kijowskiego (1015 i 1017 - 1019)
- Otto (ur. zapewne 1000 - zm. 1033)
[edytuj] Przypisy
- ↑ Anonim tzw. Gall, Kronika polska, I,13, tłum. Roman Grodecki, Wrocław 1999
- ↑ Kronika Thietmara, IV,58, tłum. Marian Zygmunt Jedlicki, Kraków 2002
[edytuj] Bibliografia
- Wasilewski T., Emnilda [w:] Słownik Starożytności Słowiańskich, t. 8, cz. 1, s. 113-115, Wrocław 1991, ISBN 83-04-03389-5.
- Zakrzewski S., Bolesław Chrobry Wielki, Kraków 2000, ISBN 83-7052-360-9
