Ernst Grünfeld
Z Wikipedii
Ernst Grünfeld (ur. 21 listopada 1893 w Wiedniu, zm. 3 kwietnia 1962 w Wiedniu) - austriacki szachista, arcymistrz od roku 1950, wybitny teoretyk szachowy.
W okresie międzywojennym zaliczany był do najsilniejszych szachistów świata. W okresie tym odniósł szereg znaczących wyników w międzynarodowych turniejach, m.in.:
- 1920 - Wiedeń (I-II miejsce)
- 1921 - Budapeszt (II)
- 1923 - Frankfurt - mistrzostwa Niemiec (I), Margate (I), Morawska Ostrawa (III)
- 1924 - Merano (I)
- 1926 - Wiedeń (II), Budapeszt (I-II)
- 1927 - Wiedeń (I), Kecskemet (II
- 1928 - Berlin (III-IV), Wiedeń (I-II)
- 1931 - Wiedeń (III)
- 1932 - Wiedeń (II)
- 1933 - Morawska Ostrawa (I), Wiedeń (I-II)
- 1934 - Klosterneuburg (III)
- 1936 - Amsterdam (I)
W roku 1922 rozegrał w Wiedniu mecz z Ksawerym Tartakowerem, zakończony wynikiem 2 - 2. W latach 1927 - 1935 czterokrotnie wystąpił na szachowych olimpiadach, za każdym razem na I szachownicy. Łącznie rozegrał 58 olimpijskich partii, w których zdobył 34 pkt.
Zajmował się również działalnością dziennikarską, publikował artykuły w fachowych czasopismach, m.in. w Wiener Schachzeitung. Opublikował wiele prac teoretycznych z zakresu teorii debiutów. Jego nazwisko nosi popularna i stosowana przez najsilniejszych arcymistrzów świata szachowa obrona, rozpoczynająca się posunięciami 1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 d5.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Ernst Grünfeld – wybrane partie szachowe
