Ewa Demarczyk
Z Wikipedii
Ewa Demarczyk (ur. 16 stycznia 1941 w Krakowie) - polska pieśniarka, z wykształcenia aktorka i pianistka.
Artystka na trwale wpisała się do panteonu najwybitniejszych polskich osobowości teatru.
Występuje zawsze w czarnej sukni. Często nazywana jest Czarnym Aniołem Polskiej Piosenki.
Ewa Demarczyk ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Karierę Demarczyk rozpoczęła w studenckim kabarecie Akademii Medycznej w Krakowie "Cyrulik", skąd w 1962 roku przeszła do krakowskiego kabaretu "Piwnica pod Baranami", gdzie nawiązała współpracę z kompozytorem Zygmuntem Koniecznym. W 1963 wystąpiła na I Krajowym Festiwalu Piosenki w Opolu śpiewając "Karuzelę z Madonnami" (sł. M. Białoszewski), "Czarne anioły" (sł. W. Dymny) i "Taki Pejzaż" (sł. A. Szmidt), czym wzbudziła entuzjazm publiczności. W 1964 roku na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie zdobyła drugą nagrodę za Grande Valse Brillante (sł.J. Tuwim). Jednocześnie występowała za granicą, m.in. w paryskiej Olimpii, w Genewie z okazji XX-lecia ONZ, w Szwecji i Belgii. W 1966 roku nawiązała współpracę z kompozytorem Andrzejem Zaryckim, a w 1972 przestała występować w Piwnicy pod Baranami.
W 1986 roku rozpoczął działalność Państwowy Teatr Muzyki i Poezji "Teatr Ewy Demarczyk" a od 2001 po wielu perypetiach funkcjonuje stowarzyszenie pod tą nazwą.
Występy w Paryżu zapoczątkowały jej karierę na całym świecie (m.in. USA, Niemcy, Szwecja, Belgia, Wielka Brytania, Francja, Japonia, Australia, Kanada, Izrael, Brazylia, ZSRR) . Gościły ją takie znakomite estrady, jak: Carnegie Hall w Nowym Jorku, Chicago Theatre, Queen Elisabeth Hall w Londynie, Theatre Cocoon w Tokio, La Theatre du Forum des Halles w Paryżu, Sala im. Nobla w Sztokholmie, Teatr Wielki w Warszawie.
Spis treści |
[edytuj] Niektóre nagrody i odznaczenia
- 1969 - I nagroda na Festiwalu Mondial du Theatre w Nancy
- 1971 - Złoty Krzyż Zasługi
- 1977 - Krzyż Oficerski Legii Francuskiej
- 1979 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1987 - Zasłużony dla Kultury Narodowej
- 1993 - Nagroda specjalna Telewizji Polskiej
- 2000 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 2005 - Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis
[edytuj] Najsłynniejsze pieśni
- "Grande Valse Brillante" - muz. Z. Konieczny, sł. J. Tuwim
- "Tomaszów" - muz. Z. Konieczny, sł. J. Tuwim
- "Cyganka" - muz. A. Zarycki, sł. O. Mandelsztam
- "Groszki i róże" - muz. Z. Konieczny, sł. J. Kacper i H. Rostworowski
- "Skrzypek Hercowicz" - muz. A. Zarycki, sł. O. Mandelsztam
- "Wiersze wojenne" - muz. Z. Konieczny, sł. K.K. Baczyński
- "Sur le Pont d'Avignon" - muz. A. Zarycki, sł. K.K. Baczyński
- "Biegnie dziewczyna lasem" - muz. A. Zarycki, sł. B. Leśmian
- "Ballada o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego" - muz. A. Zarycki, sł. Gall Anonim
[edytuj] Dyskografia
- 1963 - "Karuzela z Madonnami"
- 1967 - "Ewa Demarczyk śpiewa piosenki Zygmunta Koniecznego"
- 1974 - "Ewa Demarczyk" Melodia ZSRR
- 1982 - "Ewa Demarczyk - live"
- 1986 - "Piwnica pod Baranami 1963-68"
- 1998 - reedycja albumu "Ewa Demarczyk - live"
- 1999 - reedycja albumu "Ewa Demarczyk śpiewa piosenki Zygmunta Koniecznego"
- 2004 - reedycja albumu "Ewa Demarczyk" (Melodia)
