Finrod
Z Wikipedii
Finrod, fikcyjna postać ze Śródziemia, literackiego świata stworzonego przez J.R.R. Tolkiena. Był jednym z bohaterów powieści Silmarillion, elfem z plemienia Noldorów.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Najstarszy spośród synów Finarfina, brat Galadrieli, zbudował cytadelę Minas Tirith na rzece Sirion oraz Nargothrond na rzece Narog. Przyjaciel krasnoludów, od których otrzymał imię Felagund (Władca Jaskiń). To właśnie krasnoludy podarowały mu naszyjnik Nauglamir ("Naszyjnik Krasnoludów"). Około 310 roku Pierwszej Ery przypadkowo spotkał pierwszych Edainów w Ossiriandzie. Nazwali go w swoim języku Nom (mądrość). Niedługo potem ich przywódca Beor wstąpił do Finroda na służbę. W roku 455, razem z Berenem, potomkiem Beora wyruszył po silmaril i po pojedynku na pieśni z Sauronem został uwięziony w lochach Tol-in-Gaurhoth. Tam ratując Berena z łap wilkołaka, stoczył z nim walkę, używając tylko własnych zębów i pięści. Finrod zabił wilkołaka, jednak sam odniósł śmiertelne rany. Tak w lochach Minas Tirith, które zbudował, zginął najbardziej kochany przez innych Noldor.
Finwë = Indis
|
--------------
| |
Fingolfin Finarfin = Eärwena
|
------------------------------------
| | | | |
Finrod Orodreth Angrod Aegnor Galadriela = Celeborn
| |
Finduilas Celebríana
