Forma drukowa
Z Wikipedii
Forma drukowa – element urządzenia drukującego, przyjmujący farbę drukową (lub inną nadrukowywaną substancję, np. lakier, klej) w miejscach obrazu drukowego w celu przekazania tej farby dalej, na podłoże drukowe. Forma drukowa jest pierwszym miejscem w urządzeniu drukującym, w którym farba drukowa przyjmuje kształt przyszłego druku. Jej powierzchnia stanowi układ fragmentów przyjmujących i nieprzyjmujących farbę, czyli inaczej mówiąc jest układem fragmentów drukujących i niedrukujących. W zależności od techniki druku, formy drukowe dzieli się na wklęsłe, płaskie i wypukłe. W formie wklęsłodrukowej miejscami drukującymi są wytrawione zagłębienia w powierzchni formy, w których zbiera się farba, zaś w formie wypukłej (typograficznej) to właśnie płaszczyzny drukujące stanowią powierzchnię formy. Formy płaskie mają fragmenty drukujące i niedrukujące umieszczone praktycznie na tej samej wysokości i wspólnie stanowią powierzchnię formy drukowej, a różnią się między sobą modyfikacją powierzchni dającą im własność przyjmowania bądź nieprzyjmowania farby.
Forma drukowa może się stykać bezpośrednio z podłożem drukowym i wtedy mówimy o druku bezpośrednim. Obraz drukowy na takiej formie znajduje się w odbiciu lustrzanym (jest lewoczytelny lub inaczej mówiąc "nieczytelny"). Rozwiązaniem odwrotnym jest druk pośredni, w którym obraz drukowy z formy przechodzi na element pośredniczący, ułatwiający drukowanie na trudnym podłożu lub też chroniący formę przed przyspieszonym zużyciem. Przy takim rozwiązaniu obraz drukowy na formie znajduje się w postaci normalnej, czyli jest prawoczytelny.
W zależności od sposobu kontaktu urządzenia drukującego z podłożem drukowym, kształt formy drukowej może być płaski, w kształcie walca (lub jego wycinka), lub też forma drukowa może być elastyczna aby móc dopasować się do podłoża o kształcie innym niż płaski.
Jest kilka metod wykonywania from offsetowych:
- Fotochemiczna - do tej kategorii zaliczamy: Płyty pozytywowe i płyty negatywowe
- Dyfuzyjna
- Elektrograficzna
