Francis Seymour-Conway, 2. markiz Hertford
Z Wikipedii
Francis Ingram Seymour-Conway (12 lutego 1743 - 28 czerwca 1822 w Londynie), brytyjski arysokrata i polityk, najstarszy syn Francisa Seymour-Conway'a, 1. markiza Hertford i lady Isabelli FitzRoy, córki 2. księcia Grafton.
Zasiadał w Izbie Gmin w latach 1766-1768 z okręgu Lostwithiel i w latach 1768-1794 z okręgu Orford. Po śmierci ojca w 1794 r., jako 2. markiz Hertford, zasiadał w Izbie Lordów. Lord Skarbu w latach 1774-1782, Koniuszy Królewski w latach 1804-1806, ambasador w Berlinie i Wiedniu w latach 1793-1794 oraz Lord Szambelan w latach 1812-1821. Ten ostatni urząd uzyskał dzięki swojej żonie, która wywierała wpływ na decyzje księcia-regenta. Od 1780 r. członek Tajnej Rady.
W 1797 r. rozpoczął budowę Hertford House, w którym obecnie mieści się Wallace Collection.
4 lutego 1768 r. w Londynie, poślubił Alice Elisabeth Windsor (10 maja 1749 - 11 lutego 1972), córkę Henry'ego Hickman-Windsora, 2. wicehrabiego Windsor. Małżeństwo to nie doczekało się potomstwa.
20 maja 1776 r. w Londynie, poślubił Isabellę Anne Ingram-Shepheard (1760 - 12 kwietnia 1836), córkę Charlesa Ingrama, 9. hrabiego Irvine i Frances Shepheard. Francis i Isabella mieli razem jednego syna:
Poprzednik Francis Seymour-Conway, 1. markiz Hertford |
Markiz Hertford 1794-1822 |
Następca Francis Seymour-Conway, 3. markiz Hertford |
Poprzednik Philip Stanhope, 5. hrabia Chesterfield |
Koniuszy Królewski 1804-1806 |
Następca Henry Herbert, 1. hrabia Carnarvon |
Poprzednik George Legge, 3. hrabia Dartmouth |
Lord Szambelan 1812-1821 |
Następca James Graham, 3. książę Montrose |