Germar Rudolf
Z Wikipedii
Germar Rudolf (ur. 29 października 1964) niemiecki chemik, negacjonista. Używał przez jakiś czas nazwiska pierwszej żony - Scheerer.
W trakcie studiów doktoranckich zatrudniony 1990 w instytucie Towarzystwa Maxa Plancka w Stuttgarcie. W tym czasie, na zamówienie obrony oskarżonego w Düsseldorfie o propagowanie nazizmu Otto Ernsta Remera Rudolf napisał artykuł - tzw. Raport Rudolfa - Gutachten über die Bildung und Nachweisbarkeit von Cyanidverbindungen in den Gaskammern von Auschwitz w którym stwierdził że, pobrane przez niego na terenie byłego obozu Auschwitz, próbki zawierają niewielkie stężenie osadu Cyklonu B, które zinterpretował jako wykluczające możliwość istnienia tam komór gazowych.
Metody, wyniki i tezy "Raportu Rudolfa" nie zostały uznane przez naukowców. W publikacjach negacjonistów natomiast zajmuje - obok tzw. Raport Leuchtera - wyeksponowaną pozycję jako naukowa ekspertyza.
Za nieautoryzowanie pobranie próbek w imieniu instytutu Rudolf został zwolniony i poświęcił się pracy wydawniczej i publicystyce propagujących negacjonizm i neonazizm. Skazany 1994 w Tübingen za głoszenie negacjonizmu na 14 miesięcy więzienia, by uniknąć kary Rudolf uciekł kolejno do Hiszpanii, Anglii i Chicago. W USA wystąpił bezskutecznie o azyl polityczny, wydalony do Niemiec 2005, tam aresztowany i osadzony w więzieniu.
