Giovanni Caboto
Z Wikipedii
Giovanni Caboto, znany pod angielską wersją swego imienia jako John Cabot (ur. 1450 w Genui, zm. 1499) – włoski żeglarz pływający pod brytyjską banderą.
John Cabot, będąc już doświadczonym kapitanem, został zatrudniony przez Henryka VII dla odbycia podróży w celu znalezienia drogi do Azji. Zgodnie ze swymi przekonaniami, Cabot wybrał drogę północną, w nadziei na odnalezienie domniemanego Przejścia Północno-Zachodniego. W czasie swej wyprawy w 1497 jako pierwszy nowożytny Europejczyk dopłynął do kontynentalnych brzegów Ameryki Północnej, odkrywając Nową Fundlandię i Labrador. Kontynuując swoją wyprawę na północ został zatrzymany przez lody. Cabot nie zdołał odkryć północnej drogi morskiej, lecz wytyczył kierunek poszukiwań dla kolejnych podróżników. W czasie swej drugiej wyprawy w 1498 opłynął środkową część wybrzeża amerykańskiego, docierając aż do przylądku Hatteras. Powracając z wyprawy zginął w okolicach Islandii.
Odkrycia Cabota były podstawą brytyjskich roszczeń do terenów kontynentalnych Ameryki Północnej.
Zobacz też: Cieśnina Cabota.
