Hala Kominy Tylkowe
Z Wikipedii
Hala Kominy Tylkowe – dawna hala pomiędzy Doliną Kościeliską i Doliną Chochołowską, a ponad Doliną Lejową w Tatrach Zachodnich. Znajduje się na północnych stokach Kominiarskiego Wierchu, pomiędzy zboczami Stołów, Diablińca i Wielkiego Opalonego Wierchu. Należały do niej Wyżnia i Niżnia Polana Kominiarska oraz Kominiarska Rówień i Kominiarska Polanka. Nazwa hali pochodzi od nazwiska jednego z pierwszych jej właścicieli. Jej łączny obszar wynosił 59 ha, z czego na pastwiska i hale przypadało 12,6 ha, większość stanowiły nieużytki. W 1960 r. wypasano na niej 233 owce. Hala w większości leżała na stromych i bardzo stromych północnych stokach. Jej wartość użytkowa była niewielka. Wypasano nie tylko na pastwiskach i halach, ale również w przyległym lesie i na nieużytkach obejmujących stromizny Kominiarskiego Wierchu, aż pod sam jego wierzchołek. Ulegała niszczeniu rzadka i cenna roślinność. Na wapiennych skałach Kominiarskiego Wierchu rośnie bowiem m. in. szarotka alpejska, fiołek alpejski, różeniec górski, pierwiosnek łyszczak, dębik ośmiopłatkowy, wiele gatunków skalnic i goryczek. Śladami po dawnych koszarach są kępy wysokiego i bujnego szczawiu alpejskiego zachwaszczającego polany. Obecnie teren ten stanowi własność Wspólnoty Własnościowej Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Na terenie dawnej hali znajduje się wiele jaskiń, w tym trzecia pod względem głębokości jaskinia Polski – Bańdzioch Kominiarski. Charakter hali zachowuje jeszcze Niżnia Polana Kominiarska, dolną częścią której prowadzi odcinek ścieżki nad reglami.
-
– z Doliny Kościeliskiej przez Przysłop Miętusi, Niżnią Polanę Kominiarską i Polanę Jamy do Doliny Chochołowskiej.
