Hamulec cierny
Z Wikipedii
Hamulec cierny - hamulec, w którym pomiędzy członem hamowanym i hamującym występuje połączenie cierne. Człon hamujący (czynny) dociskany jest hamowanego (biernego) przy wykorzystaniu mechanizmu wspomagania mechanicznego, hydraulicznego, pneumatycznego lub elektrycznego. Człon czynny jest zazwyczaj metalowym elementem lub parą elementów, którym część cierna - okładzina - wykonana jest z trudno ścierającego się oraz zapewniającego wysoki współczynnik tarcia materiałów takich jak żeliwo, staliwo, tkanina azbestowa nasycana żywicą epoksydową, wełna metalowa nasycona żywicą epoksydową, drewno, skóra, korek, filc itp. Wraz z odkryciem szkodliwości azbestu wykładziny zawierające tę substancję zostały wycofane z użycia i zastąpione innymi tworzywami kompozytowymi o podobnych właściwościach fizycznych.
[edytuj] Podział hamulców ciernych[1]
Można wyróżnić następujący podział hamulców ciernych:
- Hamulce segmentowe
- Hamulce taśmowe
- Hamulce tarczowe
- Hamulce pierścieniowe
[edytuj] Zobacz też
- system hamulcowy roweru
- klocek hamulcowy roweru
- torpedo (rowery)
- system hamulcowy samochodu
- hamulec szynowy
- hamulec bębnowy
[edytuj] Przypisy
- ↑ Mały Poradnik Mechanika tom II, praca zbiorowa, WNT, Warszawa 1994, ISBN 83-204-1705-8