Henryk Fryderyk Stuart
Z Wikipedii
Henryk Fryderyk Stuart (19 lutego 1594 w Stirling - 6 listopada 1612), najstarszy syn króla Szkocji Jakuba VI Stuarta i jego żony Anny, córki króla Danii Fryderyka II. Od urodzenia nosił tytuły księcia Rothesay, hrabiego Carrick i Lorda Wysp. Kiedy w 1603 r. jego ojciec wstąpił na tron Anglii jako Jakub I, Henryk otrzymał tytuł księcia Kornwalii, wreszcie w 1610 r. został księciem Walii i hrabią Chester.
Henryk Fryderyk był młodzieńcem wielkich nadziei. Dworscy poeci roztaczali wizję szczęśliwej Anglii pod sprawiedliwymi i światłymi rządami "Henryka IX". Henryk nie dożył jednak śmierci ojca. Zmarł nagle w 1612 r., prawdopodobnie na dur brzuszny. Jego śmierć była narodową tragedią. Książę został pochowany w katedrze westminsterskiej. Wszystkie jego tytuły przejął jego młodszy brat Karol, który po śmierci ojca w 1625 r. został królem Anglii i Szkocji jako Karol I.
| Poprzednik Karol Jakub Stuart |
 |
Książę Rothesay 1594-1612 |
|
Następca Karol Stuart |
| Poprzednik Edward Tudor |
 |
Książę Walii 1610-1612 |
|
Następca Karol |
