Henryk II Walezjusz
Z Wikipedii
Henryk II (ur. 31 marca 1519 w Saint-Germain-en-Laye, zm. 10 lipca 1559 w Paryżu) - król Francji od 1547, syn króla Franciszka I (1494-1547), z dynastii Walezjuszów i Klaudii Francuskiej.
W okresie jego panowania państwo nadal rozwijało się pomyślnie. Henryk II kontynuował styl rządzenia ojca i także dbał o splendor dworu monarszego. Pomagała mu w tym żona Katarzyna Medycejska, która utrzymywała na dworze grupy artystów włoskich, utrwalających wpływy Renesansu włoskiego we Francji.
W 1552 r. znów rozgorzała wojna w północnych Włoszech między Francją a Cesarstwem Niemieckim. Odbiła się wkrótce echem we Flandrii, gdzie sprawował rządy Filip II Hiszpański i tam wojska francuskie doznały dużej klęski w 1557 r. pod Saint Quentin. W zawartym po niej traktacie pokojowym w 1559 r. w Cateau-Cambrésis, kończącym również włoskie wojny między obu mocarstwami, nastąpiły regulacje roszczeń dynastycznych. Henryk II zrzekł się wszelkich pretensji francuskich do Neapolu i Mediolanu, ale odzyskał port Calais, ostatni bastion angielski we Francji, pozostały po wojnie stuletniej.
Henryk II starał się ograniczyć rozszerzanie się protestantyzmu we Francji. Wobec hugenotów stosowano różnego rodzaju represje karne i w tym celu powołani zostali specjalni komisarze i Izba Karna przy Parlamencie Paryskim. Powstały w tym czasie dwa wielkie obozy - stronnictwa katolickie i protestanckie, wspierane przez poszczególne rody szlacheckie, walczące o realną władzę polityczną w kraju i prowincjach. Po ustaniu wojen zewnętrznych, napięcia i rywalizacja między nimi jeszcze bardziej wzrosły.
Henryk II zmarł na skutek wypadku, który zdarzył się podczas turnieju rycerskiego, uświetniającego zawarcie pokoju w Cateau-Cambresis. Został zraniony kopią, której odłamek przez oko przedostał się do mózgu. Dwie rany zadał jeden cios. Dokładnie jak przewidział Nostradamus. Henryk znał tę przepowiednię, ale nie wierzył w nią. Po jego śmierci królem Francji został jego syn Franciszek II.
[edytuj] Wywód przodków
| 4. Karol d'Angoulême | ||||||
| 2. Franciszek I | ||||||
| 5. Ludwika Sabaudzka | ||||||
| 1. Henryk II | ||||||
| 6. Ludwik XII | ||||||
| 3. Klaudia Francuska | ||||||
| 7. Anna Bretońska | ||||||
[edytuj] Małżeństwa i potomstwo
Jego żoną od 1533 r. była Katarzyna Medycejska, mieli 10 dzieci:
- Franciszek II, król Francji,
- Elżbieta de Valois, żona Filipa II Habsburga,
- Klaudia, żona Karola II, księcia Lotaryngii,
- Ludwik,
- Karol IX, król Francji,
- Henryk III Walezy, król Polski i Francji,
- Małgorzata de Valois, żona Henryka IV Bourbona,
- Franciszek Herkules,
- Wiktoria i Joanna, bliźniaczki.
Już w rok po ślubie Henryk nawiązał romans z Dianą de Poitiers, która do śmierci króla była jego faworytą i miała duże wpływy polityczne.
| Poprzednik Franciszek I |
 |
król Francji 1547-1559 |
|
Następca Franciszek II |
