Herb Świętochłowic
Z Wikipedii
Herbem miasta Świętochłowice jest złoty półorzeł górnośląski w lewym błękitnym polu tarczy dzielonej w słup, złoty pyrlik i młot górniczy znajdują się w prawej górnej części na czerwonym tle, a w dolnej części jest złote koło zębate także na czerwonym tle.
[edytuj] Historia
Na początku istnienia miasta na jego herbie widniała postać św. Antoniego Padewskiego, opiekuna ludzi potrzebujących, który trzymał w jednej ręce Dzieciątko, a w drugiej kwiat lilii. Pierwszy taki odcisk zachował się na pieczęci z 25 października 1825, ale przyjmuje się że powstał w drugiej połowie XVIII wieku. Używano go niemal sto lat, ponieważ ostatnie odciski pochodzą z 1873. Natomiast aż do 1939 św. Antonii widniał na pieczęci gminnej.
Na przełomie XIX i XX wieku władze miasta chciały oddać przemysłowy charakter Świętochłowic, a tak naprawdę, ateistycznym władzom nie odpowiadał wizerunek świętego. Herb był wtedy bardzo podobny do dzisiejszego, tylko oparty na krzyżu, którego końce nie dochodziły do krwędzi tarczy.
Po wojnie władze komunistyczne nie chciały krzyża w herbie, więc usunęły go w 1960. Ostateczny kształt obecnie istniejącego herbu przyjęto 30 sierpnia 1995.
[edytuj] Treść heraldyczna
Złoty półorzeł nawiązuje do przeszłości związanej z Piastami górnośląskimi, dawnymi władcami tych ziem. Skrzyżowane młotki i koło zębate to symbole przemysłu ciężkiego, któremu gmina i powiat zawdzięczały swój rozwój.
