Hiperseksualność

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

ICD-10

Nadmierny popęd seksualny

Kod ICD-10

F52.7

F52.7.0 {{{X.0}}}

F52.7.1 {{{X.1}}}

F52.7.2 {{{X.2}}}

F52.7.3 {{{X.3}}}

F52.7.4 {{{X.4}}}

F52.7.5 {{{X.5}}}

F52.7.6 {{{X.6}}}

F52.7.7 {{{X.7}}}

F52.7.8 {{{X.8}}}

F52.7.9 {{{X.9}}}

DSM IV

Zaburzenie seksualne niewyspecyfikowane gdzie indziej

Kod DSM IV

302.9

302.9.0 {{{XX.0}}}

302.91 {{{XX.1}}}

302.92 {{{XX.2}}}

302.93 {{{XX.3}}}

302.94 {{{XX.4}}}

302.95 {{{XX.5}}}

302.96 {{{XX.6}}}

302.97 {{{XX.7}}}

302.98 {{{XX.8}}}

302.99 {{{XX.9}}}

{{{kodDSM1}}} {{{XXX.0}}}

{{{kodDSM2}}} {{{XXX.1}}}

{{{kodDSM3}}} {{{XXX.2}}}

{{{kodDSM4}}} {{{XXX.3}}}

{{{kodDSM5}}} {{{XXX.4}}}

{{{kodDSM6}}} {{{XXX.5}}}

{{{kodDSM7}}} {{{XXX.6}}}

{{{kodDSM8}}} {{{XXX.7}}}

{{{kodDSM9}}} {{{XXX.8}}}

{{{kodDSM10}}} {{{XXX.9}}}

Hiperseksualność (erotomania, hiperlibidemia) to ciągła, wyniszczająca i uporczywa potrzeba uprawiania stosunków płciowych, przesłaniająca inne potrzeby człowieka. U kobiet nazywana nimfomanią, u mężczyzn satyriasis pojęcia te odnoszą się do wzmożonych potrzeb seksualnych.

[edytuj] Norma potrzeb seksualnych

Zobacz więcej w osobnym artykule: norma (seksuologia).

Nie można określić uniwersalnej normy częstości odbywania stosunków seksualnych ani normy potrzeb. Jednak pewne formy zachowań sprawiają problemy zarówno podmiotom, jak i ich otoczeniu, czasami prowadzą do konfliktów, w tym także do konfliktów z prawem. Silny popęd często stanowi poważną, przeszkadzającą w życiu trudność w okresie dorastania, zwłaszcza jeśli zbyt młody wiek ogranicza jego zaspokojenie.

Nadmierny popęd seksualny połączony z poszukiwaniem nowych partnerów i podejmowanie współżycia w każdej, nawet nie sprzyjającej temu okoliczności, bywa wyrazem zakłócenia kontroli impulsów. Często wiąże się z potrzebą przeżywania napięcia w sytuacjach skrajnego ryzyka, często także z uporczywym, nieraz panicznym, dążeniem do uzyskania potwierdzenia własnej sprawności. Uzyskanie satysfakcji poprzez zdobywanie nowych partnerów jest wówczas związane raczej z sukcesem uwodzenia, niż z powstaniem nowego, atrakcyjnego związku.

Wyobrażenia o patologicznym charakterze dużych potrzeb seksualnych, nawet zaspakajanych w częstym współżyciu z tylko jednym partnerem, są nieraz przyczyną lęków i poczucia istnienia zaburzeń zdrowia. Są więc jednym z czynników, powodujących uznanie się za chorego.

Zasadność rozpoznawania tej dysfunkcji seksualnej jest jednak bardzo wątpliwa.

[edytuj] Diagnoza różnicowa

Hiperseksualność prawie nigdy nie jest samodzielnym, wyizolowanym objawem - najczęściej jest to element innych zaburzeń, na przykład nerwicowych. Zjawisko nadmiernego pociągu płciowego (hiperseksualność) towarzyszy jako symptom pewnym zaburzeniom neurologicznym (np. syndromowi Klüver-Bucy'ego).

Diagnoza erotomanii zawsze zależy od oceny indywidualnej normy seksuologicznej.