Hipoteza izostazji
Z Wikipedii
Izostazja - zasada równowagi mas skalnych w skorupie ziemskiej, wprowadzona pod koniec XIX wieku przez amerykańskiego geofizyka E.C. Duttona.
Zaburzenie równowagi w skorupie ziemskiej powoduje izostatyczne ruchy dżwigania bądź zapadania skorupy ziemskiej. Pionowe ruchy skorupy ziemskiej polegają na wypiętrzaniu lub obniżaniu znacznych obszarów powierzchni Ziemi. Ruchy te na ogół nie powodują znacznych deformacji tektonicznych, jednak w ich wyniku mogą powstać wielkoobszarowe deformacje fałdowe w formie niecek i kopuł. Efektem pionowych ruchów skorupy ziemskiej jest transgresje (zalewanie lądu przez morze) i regresje morskie (wycofywanie sie morza z lądu).
Ponieważ lżejsza skorupa nie może się zapaść pod cięższą, teoria izostazji obaliła hipotezę pomostową, która tłumaczyła bliskie związki pomiędzy kontynentami istnieniem pomostów wpoprzek oceanów, które miały się zapaść.
