Humphrey Bogart

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Humphrey Bogart (1946)

Humphrey Bogart, właściwie Humphrey DeForest Bogart (urodzony 25 grudnia 1899 w Nowym Jorku - zmarł 14 stycznia 1957) amerykański aktor filmowy, który stał się legendą za życia i jest nadal popularny 50 lat po śmierci.

[edytuj] Biografia

Ojciec Humphreya Bogarta był znanym chirurgiem, a matka Maud była cenioną ilustratorką i rysowniczką. Mimo kariery i zamożności, Bogartowie nie stanowili szczęśliwej rodziny. Przez pewien czas oboje rodzice byli uzależnieni od alkoholu i morfiny, a w domu często zdarzały się kłótnie. Bogart miał jeszcze dwoje rodzeństwa - dwie siostry, których życie było tragiczne. Kay ("Catty") zmarła w wieku 34 lat z powodu zapalenia otrzewnej, a jej śmierć przyśpieszył alkoholizm. Frances "Pat" Bogart Rose była niezrównoważona psychicznie i wymagała stałej opieki i leczenia psychiatrycznego.

Chociaż Bogart uczęszczał do renomowanych szkół, nie zagrzał w nich długo miejsca. Uczył się słabo, a wejście w konflikt z nauczycielami i dyrekcją spowodowało jego relegowanie z jednej ze szkół. Później Bogart zajmował się zajęciami dla niewykwalifikowanych pracowników, a po pewnym czasie zaczął się zajmować aktorstwem. Pierwszą rolę teatralną zagrał w brooklyńskim teatrze w roku 1921.

W latach 1921-1935 Bogart grywał drobne role w 21 produkcjach brodwayowskich. Na początku swej kariery aktorskiej Bogart spotkał swoją pierwszą żonę, Helen Menken. Pobrali się w roku 1926, a wzięli rozwód już w 1927, pozostając jednak na przyjacielskiej stopie. W roku 1928 Bogart poślubił swoją drugą żonę - Mary Philips. Rozwiódł się z nią w 1936 r. W 1938 r. po raz trzeci się ożenił niezbyt szczęśliwie z Mayo Methot.

Tylko czwarte małżeństwo Bogarta z Lauren Bacall, było szczęśliwe. Spotkali się na planie filmu Mieć i nie mieć (To Have and Have Not) (1944). Ślub wzięli 21 maja 1945 roku i do końca łączyła ich wielka miłość. Razem zagrali jeszcze w kilku filmach. Najsłynniejsze ich duety aktorskie w obrazach noir Wielki sen (The Big Sleep), reż. Howard Hawks (1946) i Mroczne przejście (Dark Passage) reż. Delmer Daves (1947).

Aktorem, którego Bogart lubił i podziwiał był Spencer Tracy. Zostali wkrótce przyjaciółmi i to Tracy nazwał Bogarta "Bogie" w roku 1930, ten pseudonim przylgnął do niego na stałe.

Przez długi czas grywał trzeciorzędne role, o których sam wyrażał się kpiąco. Jak twierdził, zanim zagrał w pierwszym swoim porządnym filmie (Sokół maltański - 1941), poznał kilkadziesiąt sposobów umierania w świetle reflektorów. Porządni faceci, którym się nie poszczęściło, dostawali kulkę w serce i ginęli od razu. Typy spod ciemnej gwiazdy dostawały w brzuch i ginęły w cierpieniach. Tych ostatnich na początku grywał najczęściej, zazwyczaj kończąc żywot w pierwszych sekwencjach filmu.

Po Sokole przyszły inne dobre filmy, w tym chyba najlepszy z nich Casablanca, zaliczany po dziś dzień do kanonu filmu światowego. Bogart przeszedł do historii jako odtwórca ról silnych mężczyzn, w czym nie przeszkodził mu nawet jego niewysoki wzrost, który jednak był przeszkodą w scenach pocałunków z wyższymi od niego aktorkami. Był największą gwiazdą filmu noir - czarnego filmu detektywistycznego, grając role zarówno detektywów jak i gangsterów.