Ignacy Maciejowski
Z Wikipedii
Ignacy Maciejowski, pseud. Sewer, Gryf (ur. 7 lipca 1835 w Sandomierzu, zm. 22 września 1901 w Krakowie), polski powieściopisarz, nowelista, dramaturg.
Studiował w Instytucie Agronomicznym w Marymoncie. Uczestniczył w powstaniu styczniowym, będąc związany z Ludwikiem Mierosławskim (m.in. pełnił funkcję komisarza województwa sandomierskiego). Po powstaniu więziony przez władze austriackie, następnie do 1868 przebywał na emigracji; wkrótce w obawie przed ponownym uwięzieniem wyjechał na 10 lat do Londynu. Po powrocie w 1878 początkowo zajmował się (bez większego powodzenia) pracą gospodarską. Od 1894 mieszkał w Krakowie, gdzie jego dom był ośrodkiem życia kulturalnego; w 1898 był redaktorem "Życia", które w następnych latach odstąpił Stanisławowi Przybyszewskiemu.
Pisał powieści z kluczem, min. Bajecznie kolorową (1898), opowiadającą o małżeństwie Włodzimierza Tetmajera, czy Matkę (1898), historię rodziny znanego pisarza i poety Władysława Orkana. W krąg swoich zainteresowań Maciejowski włączał również realia współczesnej mu wsi, krakowskie środowisko artystyczne czy życie pionierów przemysłu w Galicji. Powieści te, mimo wysokiego poziomu artystycznego, nie zapisały się trwale w historii literatury polskiej. Z całego dorobku Sewera do klasyki weszła jedynie wielokrotnie wznawiana powieść Matka.