IMEI
Z Wikipedii
IMEI (ang. International Mobile Equipment Identificator) to indywidualny numer identyfikacyjny telefonu komórkowego GSM lub UMTS[1].
Można wyświetlić go w każdym telefonie po wybraniu sekwencji *#06#.
Numer IMEI jest używany przez sieć GSM, aby zidentyfikować konkretne urządzenia, zatem może być używany do zatrzymania skradzionych telefonów z dostępnej sieci. Na przykład, jeśli telefon został skradziony, właściciel może zadzwonić do swojego operatora sieci i zlecić im zablokowanie telefonu używając swojego numeru IMEI. To sprawia, że telefon jest bezużyteczny, niezależnie czy karta SIM zostanie zmieniona.
W przeciwieństwie do Elektronicznego Numeru Seryjnego lub MEID lub CDMA i innych bezprzewodowych sieci, IMEI jest używany tylko do identyfikacji urządzeń, i ma nietrwały lub częściowo trwały kontakt z abonentem. Natomiast abonent jest zidentyfikowany przez transmisje numeru IMSI, który znajduje się na karcie SIM, który może być (w teorii) przeniesiony do każdego mikrotelefonu. Jednak wiele sieci i programów zabezpieczających upoważniających powszechne urządzenia są używane przez abonenta.
Składnia numeru IMEI jest następująca: XXXXXX XX XXXXXX X TAC FAC SNR CS
- TAC (Type Approval Code) - Kod homologacji (pierwsze dwie cyfry to kod kraju, gdzie dokonano homologacji)
- FAC (Final Assembly Code) - Kod montażu:
- SNR (Serial Number) - Numer seryjny
- CS - Suma kontrolna
[edytuj] Źródła
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Szczegółowe informacje o danym numerze IMEI - na stronach organizacji International Numbering Plans
