Indol
Z Wikipedii
| Indol | |
|---|---|
  |
|
| Wzór chemiczny | C8H7N |
| Masa molowa | 117.15 g/mol |
| Gęstość | 1.22 g/cm³ |
| Temperatura topnienia | 52 - 54 °C |
| Temperatura wrzenia | 253 - 254 °C |
Indol (2,3-benzopirol) – heterocykliczny związek chemiczny, zbudowany ze sprzężonych pierścieni fenylowego i pirolowego. Zarówno wyjściowy indol jak i bardziej złożone związki zawierające grupę indolową są powszechnie spotykane w tkankach żywych organizmów, zarówno zwierząt jak i roślin. Grupa indolowa występuje też jako szkielet wielu substancji znajdujących się w ludzkim ciele, jak np. serotonina. Nazwa "indol" pochodzi od nazwy barwnika indygo na który składają się dwie grupy indolowe.
Wiele alkaloidów to pochodne indolu. Jest to duża i zróżnicowana pod względem farmakologicznym grupa, i można ją podzielić na kilka podgrup:
- Grupa tryptaminy – podstawową strukturą tych alkaloidów jest tryptamina.
- Grupa erginy - podstawową strukturą tych alkaloidów jest kwas lizergowy. Do tej grupy zaliczają się lizergamidy np. LSD, oraz ergotamina i jej pochodne.
- Grupa harmanu – podstawową strukturą tych alkaloidów jest nor-harman czyli beta-karbolina. Do tej grupy zalicza się: harman i harmalina.
- Grupa johimbiny – podstawową strukturą tej grupy alkaloidów jest johimban. Przedstawicielem tej grupy jest johimbina.
- Grupa rezerpiny – głównym alkaloidem tej grupy jest rezerpina – alkaloid pochodzący z korzeni rauwolfi żmijowatej.
- Grupa ibogainy – są to alkaloidy z układem izochinuklidowym skonfigurowanym z fragmentem indolowym. Najważniejszym przedstawicielem tej grupy jest ajmalina.
- Alkaloidy strychnos – jest to grupa alkaloidów występujących w roślinach z rodzaju strychnos. Charakteryzują się występowaniem 7-członowego pierścienia z udziałem fragmentu monoterpenowego. Do najważniejszych alkaloidów z tego rodzaju należą: strychnina i brucyna.
Zobacz też: chinolina
