Izabela Lotaryńska
Z Wikipedii
Izabela I Lotaryńska (1400 – 28 lutego 1453), księżna Lotaryngii od 1431 do śmierci.
Była córką Karola II, księcia Lotaryngii i Małgorzaty z Palatynatu (córki Ruprechta i Elżbiety z Nuremberg). Odziedziczyła Lotaryngie po śmierci swojego ojca i rządziła nią razem ze swoim mężem - Rene Andegaweńskim, królem Neapolu i księciem Bar. To ona poprawadziła armię, aby ratować Rene przed księciem Burgundii.
Dzieci Izabeli i Rene:
- Jan II Anjou, tytularny król Neapolu, książę Lotaryngii (1425-1470),
- Jolanta Anjou (1428-1483), poślubiła Fryderyka Lotaryńskiego, hrabiego Vaudemont; była matką Rene II Lotaryńskiego,
- Małgorzata Andegaweńska (1429-1482), poślubiła Henryka VI, króla Anglii,
- 7 innych dzieci, które zmarły w dzieciństwie.
| Poprzednik Karol II |
 |
księżna Lotaryngii (razem z Rene I) 1431-1453 |
|
Następca Jan II Andegaweński |
