Jacopo Bellini
Z Wikipedii
Jacopo Bellini - (ur. ok. 1400, zm. 1470) - włoski malarz, był uczniem Gentile da Fabriano.
Początkowo tworzył we Florencji, później w Wenecji. Łączył pozostałości stylu bizantyjskiego, gotyku i renesansu. Z jego malarskiego dorobku pozostało bardzo niewiele: 2 szkicowniki (z ok. 1450) oraz 3 obrazy (dwa wizerunki Madonny i "Ukrzyżowanie"). Uważa się jednak, że nie był on w pełni artystą renesansowym. Malował obrazy techniką olejną na płótnie jako jeden z pierwszych we Włoszech. Tworzył obrazy głównie o treści religijnej. Sławne jego dzieła znajdują się w muzeach we Florencji (Uffizi), Wenecji, Padwie, Paryżu i Londynie.
Posiadał dwójkę synów, starszy: Gentile (ok. 1429 - 1507), wyróżniał się jako portrecista i przedstwiciel malarstwa wedutowego, natomiast młodszy Giovanni (ok. 1430 - 1516), zw. Giambellino, jest najsłynniejszym członkiem rodziny.