Jacques Paul Migne
Z Wikipedii
Jacques Paul Migne (25 października 1800 w Saint-Flour - 25 października 1875) – francuski ksiądz katolicki i wydawca, który zasłynął edycją najpełniejszego zbioru greckich i łacińskich tekstów Ojców Kościoła (Patrologiae cursus completus).
[edytuj] Biografia
Urodził się w Saint-Flour w departamencie Cantal, a teologię studiował Orleanie. Wyświęcony w 1824, otrzymał parafię w Puiseaux, w diecezji orleańskiej, gdzie jego ultrakatolickie sympatie rojalistowskie nie pasowały do lokalnego patriotyzmu i nowego reżimu Ludwika Filipa I. W 1833 po opublikowaniu pamfletu, popadł w kłopoty ze swoim biskupem, wyjechał do Paryża i 3 listopada zapoczątkował dziennik L'Univers religieux, który chciał trzymać z dala od politycznych wpływów. Szybko udało mu się znaleźć 1800 subskrybentów, co pozwoliło mu wydawać ten dziennik jeszcze przez trzy lata. W późniejszym okresie jego współwydawca Louis Veuillot przekształcił go w organ ultramontański.
Doświadczenie z dziennikiem przekonało go do siły druku oraz wartości surowych informacji szeroko rozpowszechnianych. W 1836 otworzył swój dom wydawniczy przy Petit Montrouge na obrzeżach XIV-tej dzielnicy Paryża. Tam w błyskawicznym tempie przygotował liczne dzieła religijne sprzedawane po niskich cenach, kierowane do użytku dla niższego duchoweństwa. Najbardziej znane to: Scripturae sacrae cursus completus (kompletny kurs Pisma Świętego), który zgromadził szeroki zestaw komentarzy do każdej z ksiąg Biblii, Theologiae cursus, (Kurs teologii) każdy w 28 tomach, (1840–45); Collection des auteurs sacrés (Zbiór autorów świętych w 100 tomach – 1846-48); Encyclopédie théologique (Encyklopedia teologiczna – 171 tomów, wydana w latach 1844–46).
Migne ominął struktury księgarskie bezpośrednimi subskrypcjami. Jego Imprimerie Catholique rozwinęło się w największe prywatne wydawnictwo we Francji. Niestety jednak w nocy z 12 na 13 lutego 1868 pożar, który zaczął się od drukarni, zniszczył całą strukturę, która produkowała także i akcesoria religijne, w tym także przygotowane kolejne tomy. Pomimo ubezpieczeń, ks. Migne odzyskał jedynie znikomą część utraconego majątku.
Wkrótce potem arcybiskup Paryża zakazał mu kontynuowania działalności, a w końcu suspensował. Dalsze straty przyniosła wojna francusko-pruska w 1870 roku. Następnie z kurii papieża Piusa IX nadszedł dekret potępiający wykorzystywanie intencji mszalnych do zakupu książek, z czego szczególnie znany był Migne.
Umarł nie powracając już do minionego powodzenia, a jego wydawnictwo przeszło w 1876 w ręce braci Garnier.
[edytuj] Patrologia
Mimo że prowadził szeroko zakrojoną działalność wydawniczą, szczególne jednak znaczenie teologiczne ma jego wydanie pism łacińskich i greckich Ojców Kościoła: Patrologia latina, zbiór pism od Tertuliana do Innocentego III wydawany w latach 1844–45 i obejmujący 221 tomów, oraz Patrologia graeca, najpierw wydana tylko po łacinie (w 1856 roku 85 tomów), a następnie tekst oryginalny wraz z łacińskim tłumaczeniem od Barnaby do Soboru Florenckiego w 165 tomach wydanych w latach 1857–58. Trudno przecenić znaczenie tych serii w dziele popularyzacji pism Ojców Kościoła, ich systematyzacji i zebrania w jednej kolekcji, taniej i względnie dostępnej dla indywidualnego duchowieństwa oraz seminariów. Mimo wszystkich niedociągnięć wynikających z pośpiechu, Patrologia Migne'a pozostaje jak dotąd najobszerniejszym wydaniem tych pism, pozostając zawsze stałym i najważniejszym odniesieniem we wszelkich pracach patrologicznych.
