Jan Łukasiewicz
Z Wikipedii
Jan Łukasiewicz (ur. 21 grudnia 1878 r. we Lwowie, zm. 13 lutego 1956 r. w Dublinie) polski logik i matematyk (a także filozof). Piastował urząd ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Ignacego Paderewskiego (1919). Profesor uniwersytetów we Lwowie, Warszawie (uczestniczył w nauczaniu podziemnym) i Dublinie (od 1949 roku). Jeden z twórców polskiej szkoły matematycznej (szkoła lwowsko-warszawska).
Jego praca O zasadzie sprzeczności u Arystotelesa zapoczątkowała rozwój logiki matematycznej w Polsce. Twórca notacji polskiej (1920), podstawy odwrotnej notacji polskiej, sposobu zapisu wyrażeń arytmetycznych szeroko stosowanego w informatyce do dnia dzisiejszego. Autor logiki trójwartościowej, pierwszego nieklasycznego rachunku logicznego, na bazie którego powstały m.in. logika modalna, logika probabilistyczna i logika rozmyta.
