Jan Bielecki
Z Wikipedii
Jan Bielecki (zm. 25 grudnia 2001), polski informatyk, wykładowca.
Absolwent Liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, zwycięzca Ogólnopolskiej Olimpiady Matematycznej, ukończył Wydział Elektroniki Politechniki Warszawskiej.
Od 1967 był pracownikiem Instytutu Maszyn Matematycznych (następnie pod nazwą Instytu Informatyki) tej uczelni; początkowo był tam asystentem, następnie adiunktem i starszym wykładowcą. Uzyskał stopień naukowy doktora inżyniera.
Wykładał także w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych w Warszawie, gdzie kierował Katedrą Metod Programowania. Był autorem zmian programowych na PJWSTK, spośród których wymienić można np. zastąpienie nauki programowania w języku C/C++ programowaniem w Javie.
Konsultant polskich i zagranicznych firm informatycznych.
Autor ponad 100 podręczników do nauki programowania i obsługi popularnego oprogramowania biurowego, o łącznym nakładzie ponad 800 tys. egzemplarzy. Spośród książek część zyskało bardzo przychylne oceny środowiska, część zostało bardzo źle przyjęte. Wsławił się tzw. "Bieleckwizmami" tzn. trudnymi do zrozumienia kodami w swoich książkach.
Był współtwórcą polskiej terminologii informatycznej, którą kształtował swoimi pracami (m.in. plik), choć większość jego propozycji nie zyskała uznania w środowisku (słynny już "dwumlask" Bieleckiego).
Współprojektował kompilator Fortran dla minikomputera K-202; opracował system oprogramowania maszyny UMC-20.
Został uhonorowany nagrodami Rektora Politechniki Warszawskiej i Ministra Edukacji Narodowej (m.in. nagrodą indywidualną I stopnia). Środowisko informatyczne uhonorowało go Krzemowym Oskarem, przyznanym przez dwutygodnik PCkurier w 2000 roku. Zmarł 25 grudnia w roku następnym. Przyczyną jego śmierci była choroba nowotworowa.
