Jan Garbarek
Z Wikipedii
Jan Garbarek (ur. 4 marca 1947 w Mysen w Norwegii) jest saksofonistą norweskim. Uważany za jednego z ważniejszych współczesnych muzyków jazzowych, a także za ojca skandynawskiej sceny jazzowej.
Grę na saksofonie rozpoczął w wieku czternastu lat po usłyszeniu w radiu muzyki Johna Coltrane'a.
Spis treści |
[edytuj] Twórczość
Jego pierwszą (a drugą w ogóle) płytą wydaną przez monachijski ECM (w którym wydał niemal wszystkie albumy) była nagrana w 1970 roku wspólnie z gitarzystą Terjem Rypdalem, basistą Arildem Andersenem oraz perkusistą Jonem Cristensenem Afric Pepperbird, na której usłyszeć można pewne elementy muzyki afrykańskiej.
Jego współpraca z Bobo Stensonem zaowocowała płytą Witchi-Tai-To (1973).
W latach 70. występował głównie wspólnie z pianistą Keithem Jarrettem, basistą Palle Danielssonem oraz Jonem Cristensenem jako tzw. Kwartet Europejski. Nagrał z nimi następujące płyty:
Nagrywał także z Kennym Wheelerem (Deer Wan), Ralphem Townerem (Solstice, Sounds and Shadows), Egberto Gismontim (Sol Do Meio Dia, Magico), Davidem Darlingiem (Cycles).
Od lat '80 XX w. można zauważyć w twórczości Garbarka coraz wyraźniejsze wpływy muzyki etnicznej z różnych stron świata:
- skandynawskiej:
- czy arabskiej:
- jak wspomniana wcześniej płyta Ragas and Sagas - wspólnie z muzykami pakistańskimi, a także:
- Vision - 1983 - z Ravi Shankarem
- Song for Everyone - 1984 - z Shankarem, Trilokem Gurtu, Zakirem Hussainem
- Madar - 1992 - z Anouarem Brahemem.
Z sukcesem spotkała się jego współpraca z brytyjskim, męskim kwartetem wokalnym The Hilliard Ensemble. Wspólnie nagrali dwie płyty:
na których zawarte zostały niepowtarzalne opracowania kilkusetletnich pieśni liturgicznych.
Ostatnia, wydana w 2004 roku płyta to In Praise of Dreams - trudny do skatalogowania efekt kooperacji z perkusistą Manu Katchém oraz altowiolistką Kim Kashkashian.
[edytuj] Pochodzenie
Odnośnie jego rzekomo polskiego pochodzenia narosło wiele wątpliwości. Oddajmy więc głos jemu samemu:
- Ilekroć pada twoje nazwisko, zaraz pojawiają się pytania, czy masz coś wspólnego z naszym krajem?
- Tak, mój ojciec jest Polakiem z pochodzenia, a wśród miast, które pojawiają się w jego opowieściach rodzinnych, znajdują się Jasło i Krosno. Wiele z nim rozmawiałem na temat Polski, jednak osobiście nie czuję w sobie nic z Polaka. Wiem natomiast, że to co gram, jest bardzo w waszym kraju cenione.[1]
Ojciec przebywał w czasie wojny w obozie jenieckim.
[edytuj] Dyskografia
- Jazz Moments (1966) z Karin Krog
- Til Vigdis (1967)
- Joy (1968) z Karin Krog
- Esoteric Circle (1969)
- Afric Pepperbird (1970)
- Trip to Pillargui (1970) z George Russell Sextet
- Listen to the Silence (1971) z Georgem Russellem
- Terje Rypdal (1971) z Terje Rypdal
- Sart (1971) z Terje Rypdal
- Hav (1971) z Jan Erik Vold i Terje Rypdal
- Triptykon (1972)
- Witchi-Tai-To (1973)
- Red Lanta (1973) z Art Lande
- Belonging (1974) z Keith Jarrett
- Luminessence (1974) z Keith Jarrett
- Solstice (1974) z Ralphem Townerem
- Personal Mountains (1974) z Keith Jarrett
- Dansere (1975) z Bobo Stenson Quartet
- Arbour Zena (1975) z Keith Jarrett
- Dis (1976) z Ralph Towner
- Places (1977)
- Of Mist And Melting (1977) z Billem Connorsem
- December Poems (1977) z Garym Peacockiem
- Deer Wan (1977) z Kennym Wheelerem
- Sol Do Meio Dia (1977) z Egbertem Gismontim
- Sound And Shadows (1977) z Ralph Towner
- My Song (1977) z Keith Jarrett
- Photo With Blue Sky, White Cloud, Wires, Windows and a Red Roof (1978) z Billem Connorsem
- Folk Songs (1979) z Egberto Gismontim i Charlim Hadenem
- Magico (1979) z Egberto Gismontim i Charliem Hadenem
- Aftenland (1979)
- Nude Ants (1979) z Keith Jarrett
- Eventyr (1980)
- Paths, Prints (1981) z Billem Frisellem
- Voice from the Past Paradigm (1981) z Gary Peacock
- Cycles (1981) z Davidem Darlingiem
- Wayfarer (1983) z Billem Frisellem i Eberhardem Weberrm
- Vision (1983) z Lakshminarayana Shankarem
- It's OK To Listen To The Gray Voice (1984)
- Chorus (1984) z Eberhardem Weberem
- Song For Everyone (1984) z Lakshminarayana Shankarem
- All Those Born With Wings (1986)
- Making Music (1986) z Zakirem Hussainem
- Guamba (1987) z Garym Peacockiem
- Legend Of The Seven Dreams (1988)
- Rosensfole (1989) z Agnes Buen Garnås
- Living Magic (1990) z Trilok Gurtu
- I Took Up The Runes (1990)
- StAR (1991) z Miroslavem Vitousem
- Alpstein (1991) z Paulem Gigerem
- Music For Films (1991) z Eleni Karaindrou
- Ragas and Sagas (1992) z Ustad Bade Fateh Ali Khan
- Twelve Moons (1992)
- Atmos (1993) z Miroslavem Vitousem
- Madar (1993) z Anouar Brahem i Shaukat Hussain
- Officium (1994) z The Hilliard Ensemble
- Visible World (1995)
- Caris Mere (1995) z The Stuttgart Chamber Orchestra
- Rites (1998)
- Mnemosyne (1999) z The Hilliard Ensemble
- Monodia (2002) z Kim Kashkashian
- Universal Syncopations (2003) z Miroslavem Vitousem
- In Praise of Dreams (2003)
- Neighbourhood (2006) z Manu Katché[1]
[edytuj] Przypisy
- ↑ Źródło: angielska Wikipedia.
