Jesse James (przestępca)
Z Wikipedii
Jesse James rabuś i bandyta amerykański, ur. w roku 1847 w hrabstwie Clay, MO, zm. 3 kwietnia 1882 r. w St. Joseph, MO.
Urodził się w rodzinie pastora Kościoła baptystów. W czasie wojny secesyjnej (1861-1865) dołączył (wraz ze starszym bratem Frankiem) do bandy złodziei i zabójców sympatyzujących z konfederatami.
Po wojnie obaj bracia James oraz ich kuzyni nazwiskiem Younger sformowali nową bandę rabującą pociągi, dyliżanse i małe banki. Jesse James przewodził co najmniej 25 napadom w Missouri i kilku innych stanach. Zabito przy tej okazji pewną liczbę ludzi. Niektórzy piewcy legendy Dzikiego Zachodu pisali, że Jesse był bohaterem, który odbierał bogatym. W rzeczywistości był zwykłym przestępcą.
W roku 1871 bankierzy wynajęli agencję detektywistyczną Pinkertona, ale ta przez dziesięć lat nie zdołała niczego osiągnąć. W 1875 r. bomba, wrzucona przez okno do domu Jamesów, ciężko raniła matkę bandyty i zabiła jego przyrodniego brata. Pogłoski mówiły, że była to sprawka Pinkertona i że Jesse James jest niewinnie prześladowany.
W roku 1881 gubernator stanu Missouri Thomas Crittenden wyznaczył nagrodę w wysokości 5 000 dolarów za zatrzymanie Jesse'go lub Franka. O nagrodę pokusił się Robert Ford, członek tej samej bandy, który zastrzelił obu braci podczas postoju w miasteczku St. Joseph (Frank zginął na miejscu, Jesse zmarł po kilku godzinach). Gubernator nagrody nie wypłacił, a Ford znalazł się w więzieniu.
