Jonas Lie
Z Wikipedii
Jonas Lie (ur. w 1899 r. w Oslo, zm. 11 maja 1945 r. na farmie Skallum pod Oslo) – norweski funkcjonariusz policji, polityk i kolaborant, szef norweskiego SS.
W okresie przedwojennym Jonas Lie służył w policji państwowej, osiągając znaczną pozycję. Na pocz. lat 30. wstąpił do Nasjonal Samling (NS) Vidkuna Quislinga, ale w 1935 r. zrezygnował z członkostwa. Po inwazji Niemiec na Norwegię 9 kwietnia 1940 r., znalazł się jako minister sprawiedliwości wśród członków rządu V. Quislinga, ogłoszonego przez radio w dniu hitlerowskiej agresji, ale który nigdy nie zaczął działać. Ponownie wszedł w skład nowego gabinetu powołanego 25 września przez Komisarza Rzeszy Josefa Terbovena; tym razem stał na czele Departamentu Policji. W tym samym czasie znowu został członkiem NS. W 1941 r. wszyscy członkowie rządu otrzymali tytuły ministrów, pełniąc swoje funkcje do końca wojny. Jednocześnie SS-Standartfører J. Lie 21 maja 1941 r. stanął na czele Norges SS, popierany przez J. Terbovena jako przeciwwaga dla V. Quislinga. Formalnie wchodziło ono w skład Nasjonal Samling, ale w rzeczywistości V. Quisling nie miał nad nim żadnej kontroli. J. Lie był jednym z pierwszych Norwegów, którzy wstąpili ochotniczo do Waffen-SS. Pełnił służbę jako korespondent wojenny wraz z szefem Departamentu Sprawiedliwości Sverre Riisnæsem w szeregach 1 Dywizji Pancernej SS "Leibstandarte SS Adolf Hitler". Następnie został dowódcą 1. Kompanii Policji w okupowanej Norwegii, z którą we wrześniu 1942 r. zasilił Den Norske Legion, walczący na froncie wschodnim pod Leningradem. SS-Sturmbannführer J. Lie został zastępcą dowódcy Legionu. 1 marca 1943 r. formację wycofano z frontu do kraju. J. Lie pozostawał w Norwegii do końca wojny. 11 maja 1945 r. popełnił samobójstwo na farmie rolniczej w rejonie Oslo.
