Jowisz (mitologia)
Z Wikipedii
Jowisz, Jupiter (łac. Iuppiter) w mitologii rzymskiej władca bogów i najwyższy bóg w panteonie. Jowisz był najpotężnieszym bogiem rzymskim, panem Niebios i Ziemi. Pospolicie utożsamiany jest z greckim Zeusem.
W rzeczywistości jest to (tożsamy z Zeusem) praindoeuropejski bóg dziennego nieboskłonu, burzy i piorunów. Obie nazwy, grecka i łacińska, wywodzą się z praindoeuropejskiego imienia Dieus ph2ter, co w wyniku różnych przekształceń fonetycznych dało łacińskie Iuppiter (Iovis + pater). Od dopełniacza tego imienia, brzmiącego Iovis, pochodzi alternatywna nazwa tego bóstwa, Jowisz.
Kult Jowisza, czczonego jako Jowisz Najlepszy Największy (łac. Iuppiter Optimus Maximus) koncentrował się w świątyni położonej na Kapitolu w Rzymie, gdzie ponoć zasiadał on w towarzystwie Junony i Minerwy. Czynnościami kultowymi opiekował się kapłan zwany flamen Dialis.
Na terenach starożytnego italskiego miasta Iguvium odnaleziono w 1444 roku tablice poświęcone Jowiszowi (zobacz: Iguwińskie tablice). Jowisz razem z Junoną i Minerwą tworzył trójcę kapitolińską.
