Karol I Dobry
Z Wikipedii
| Karol I Dobry |
|
| Hrabia Flandrii | |
| Okres urzędowania | od 17 lipca 1119 do 2 marca 1127 |
| Poprzednik | Baldwin VII Hapkin |
| Następca | Wilhelm Clito |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Estrydsenowie |
| Urodzony | ok. 1083 |
| Zmarł | 2 marca 1127 Brugia |
| Ojciec | Kanut IV Święty |
| Matka | Adelajda Flandryjska |
| Żona | Małgorzata de Clermont |
Karol I Dobry (1080/1086 - 2 marca 1127), hrabia Flandrii, syn Kanuta IV Świętego, króla Danii, i Adelajdy, córki hrabiego Roberta I.
Jego ojciec został zamordowany w 1086 r. Po tym wydarzeniu Karol wraz z matką uciekli z Danii i udali się do Flandrii. Następne lata Karol spędził na dworze swojego dziadka Roberta I i wuja Roberta II. W 1092 r. jego matka wyjechała do południowej Italii, gdzie poślubiła księcia Apulii, Rogera Borsę. W 1096 r. Karol towarzyszył swojemu wujowi podczas I krucjaty. Po powrocie brał udział w walkach z Anglikami. W 1111 r. zmarł Robert II i nowym hrabią został jego syn, a cioteczny brat Karola, Baldwin VII Hapkin. Karol, wiele lat odeń starszy, stał się jednym z jego najbliższych doradców. Baldwin odwdzięczył mu się aranżując w 1118 r. jego małżeństwo z Małgorzatą de Clermont, córką hrabiego Renalda II de Clermont i Adeli de Vermandois.
We wrześniu 1118 r. Baldwin VII został ciężko ranny podczas wojny z królem Anglii Henrykiem I, popierając sprawę pretendenta, Wilhelma Clito. Baldwin nie posiadający własnych dzieci wyznaczył Karola jako swojego następcę. W 1119 r. zmarł z ran odniesionych w bitwie. Karol został hrabią, ale temu wyborowi sprzeciwiła się wdowa po Robercie II, Klemencja Burgundzka, która poparła innego krewniaka swojego zmarłego syna, Wilhelma z Ypres. Karol przezwyciężył jednak wszystkie przeszkody i utwierdził swoją władzę nad Flandrią.
Karol po objęciu władzy nad Flandrią wycofał się z popierania sprawy Wilhelma Clito. Nie poparł go także podczas jego drugiej rebelii w 1123 r. Karol rządził swoim hrabstwem w sposób pokojowy. Zyskał szacunek i popularność dzięki swojej uprzejmości i szczodrości względem ubogich. Podczas klęski głodu w latach 1126-1127 osobiście nadzorował dystrybucję chleba. Przeciwdziałał również ukrywaniu zboża i sprzedawaniu go później po zawyżonych cenach. Te działania spowodowały, że ludzie zamieszani w ten proceder zdecydowali się zamordować Karola, co nastąpiło 2 marca 1127 r. w kościele św. Donatiana w Brugii.
Zabójstwo popularnego hrabiego potraktowano jako wielki skandal. Rychło Karol zaczął być czczony jako święty i męczennik. W 1883 r. został beatyfikowany przez papieża Leona XIII. Jego święto przypada 2 marca, w rocznicę jego śmierci.
Po śmierci Karola hrabią Flandrii został Wilhelm Clito.
| Poprzednik Baldwin VII Hapkin |
 |
hrabia Flandrii 1119-1127 |
|
Następca Wilhelm Clito |
