Karol Maria de La Condamine
Z Wikipedii
Karol Maria de La Condamine (1701-1774) - francuski przyrodnik, matematyk i podróżnik.
Condamine urodził się w Paryżu w 1701 roku. Początkowo kształcił się w kolegium Louis–le–Grand. Gdy w 1718 roku zakończył edukację wstąpił do wojska. W bitwie pod Rosas wyróżnił się męstwem.
Po wystąpieniu z armii zaczął podróżować. Pierwszym celem jego podróży było wybrzeże Morza Śródziemnego, z których napisał spostrzeżenia.
W roku 1735 przystąpił do ekspedycji na równik do Ameryki Południowej, na której czele stał astronom Louis Godin. Wyprawa miała na celu zmierzenie długości południka. Statek z naukowcami popłyną do Manty. Część naukowców popłynęła do Quito statkiem, a Condamine zdecydował się dotrzeć tam pieszo. Karol zbierał eksponaty roślin, obserwował też i opisywał napotykane zwierzęta. Po dotarciu do celu wraz z pozostałymi osobami z ekipy dokonał pomiarów triangulacyjnych.
W 1743 roku, po 8 latach od wyruszenia z Paryża ocaleli naukowcy uznali, że zadanie zostało wykonane i czas wracać do kraju. Karola Maria de La Condamina nie powrócił. Postanowił jeszcze przepłynąć Amazonkę - najdłuższą rzekę Ameryki.
Tygodniami Condamine wędrował z Quito przez góry do miejsca, w którym zaczął spływ. W czasie podróży zbierał eksponaty, robił notatki, zbierał próbki i zaprzyjaźniał się z rdzennymi mieszkańcami mijanych ziem. Do celu podróży - Belem - dotarł po 4 miesiącach.
Stamtąd wybrał się w podróż małą łódką z wiosłami wzdłuż wybrzeży Atlantyku. Po dwu miesiącach dotarł do Cayenne. Robił tam pomiary fizyczne, obserwował manaty i badał chitynowe drzewa.
Do Paryża powrócił po 10 latach nieobecności – w listopadzie 1744 roku.
Przywiózł z ekspedycji ponad 200 przyrodniczych eksponatów oraz pasjonujące dzienniki. Jego towarzysze zjawili się w stolicy znacznie wcześniej. I wtedy ogłosili wyniki swoich obserwacji, wynikających z pomiarów południka. Karol przedstawił swoje wyniki Akademii Francuskiej kilka miesięcy później i zdobył uznanie jej członków.
Podzielił się również spostrzeżeniami i zaprezentował m.in. kauczuk – wydzielinę kauczukowca brazylijskiego, który przywiózł ze sobą i który zachwalał jako wręcz cudowny surowiec. Opowiedział też o kurarze, którą tubylcy stosowali do polowania na zwierzęta.
Wkrótce wydał opis swojej podróży. Książka stała się bestsellerem i była rozchwytywana. Wielu młodzieńcom zaszczepiła chęć podróżowania i odkrywania nowych krain. Autor stał się niezwykle popularny i wiele akademii nauk przyjęło go w poczet swoich członków.
W 1760 Karol Maria de La Condamine został też przyjęty do Akademii Francuskiej. Do końca życia był pogodnym, wesołym, bardzo lubianym i szanowanym naukowcem.
