Katastrofa lotnicza pod Palomares
Z Wikipedii
Palomares - miejscowość w Hiszpanii w pobliżu (1 km) andaluzyjskiego wybrzeża Morza Śródziemnego, na odcinku tzw. Costa de Almería.
Miejscowość stała się słynna, kiedy 17 stycznia 1966 amerykańska superforteca B-52 z czterema 1100-kilotonowymi bombami wodorowymi typu MK28FI na pokładzie po kolizji latającą cysterną KC-135 i pożarze zrzuciła je na spadochronach w celu uchronienia ich przed zniszczeniem w czasie nieuniknionej katastrofy (obydwa samoloty rozbiły się grzebiąc całą załogę cysterny oraz czterech z siedmiu członków załogi B-52). Trzy z bomb szybko odnaleziono w pobliżu Palomares, czwartą udało się odnaleźć w morzu pewnemu spostrzegawczemu rybakowi, dzięki czemu po trzech miesiącach służby amerykańskie przy pomocy batyskafu i podwodnego robota wydobyły ją z dna z głębokości 800 metrów, w odległości dwunastu mil od wybrzeża Palomares. Dwie z trzech bomb, które upadły na ziemię rozbiły się, skażając plutonem znaczną część okolicy, co spowodowało konieczność wywiezienia skażonej gleby.
