Keramejkos
Z Wikipedii
Keramejkos (gr. Κεραμεικός) - dzielnica w starożytnych Atenach, usytuowana na północny zachód od Akropolu i historycznej agory. W starożytności zamieszkiwali ją rzemieślnicy, wyrabiający artykuły ceramiczne. Znajdował się tu również główny cmentarz miasta. Do dziś zachowały się liczne nagrobki, które częściowo zrekonstruowano z wykorzystaniem oryginalnych kamieni. W samych grobach odnaleziono liczne dzieła sztuki, których część można dziś podziwiać w miejscowym muzeum.
Dzielnicę Keramejkos w starożytności otaczały wzniesione za czasów Peryklesa mury obronne, tzw. Długie Mury, biegnące aż do portu w Pireusie. Rozpoczynała się tu też święta droga (Hiera Odos), którą w czasie misteriów ku czci Demeter zmierzały procesje do oddalonego o kilkanaście kilometrów Eleuzis. Rozpoczynały się tu też procesje związane z kultem Ateny, kierujące się w czasie panatenajów na Akropol.
Do starożytnego Keramejkosu wiodły dwie bramy: Święta Brama, używana w czasie procesji, oraz Brama Dipylońska, którą można się było dostać na drogę do Pireusu, Eleuzis (i dalej do Koryntu) oraz Teb w Beocji. Współcześnie starożytna nekropola zajmuje większą część wydzielonego stanowiska archeologicznego, odgrodzonego murem od jednej z hałaśliwych ulic współczesnych Aten.
