Kielecki Obszar Chronionego Krajobrazu
Z Wikipedii
Kielecki Obszar Chronionego Krajobrazu skrótowo zwany "KOChK" to jedna z form ochrony przyrody na terenie miasta Kielce przewidziana w art. 6. pkt 4. Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz.U. z 2004 r. Nr 92, poz. 880). Kielecki Obszar Chronionego Krajobrazu powstał z chwilą wejścia w życie "Uchwały Rady Miejskiej w Kielcach z dn. 27 lipca 2006r. w sprawie ustanowienia Kieleckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu" co miało miejsce 27 sierpnia tego samego roku.
KOChK obejmuje swoim zasięgiem ok. 3550 ha powierzchni miasta, a w jego skład wchodzą następujące obszary chronione:
- Dolina Bobrzy (ok. 660 ha)
- Dolina Sufragańca (ok. 650 ha)
- Dolina Silnicy (ok. 950 ha)
- Grzbiet Szydłówkowski (ok. 360 ha)
- Dolina Lubrzanki (ok. 930 ha)
W granicach KOChK wyróżnić można cztery strefy krajobrazowe różniące się między sobą zakresem działań ochronnych:
- tereny dolin rzecznych i cieków wodnych, narażone na zalewanie wielkimi wodami, pełniące funkcje korytarzy ekologicznych pomiędzy obszarami chronionymi
- tereny ekosystemów leśnych, istniejącej i planowanej do urządzenia zieleni miejskiej, cmentarzy oraz ogrodów działkowych
- tereny rolne oraz istniejącej i planowanej zabudowy
- tereny ekosystemów leśnych, posiadające wysokie wartości przyrodnicze i krajobrazowe, przez wiele lat funkcjonujące jako tereny zamknięte z uwagi na wykonywanie zadań na rzecz obronności kraju i bezpieczeństwa państwa
Nadzór nad KOChK sprawuje Dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Kielce.
