Klej poligraficzny
Z Wikipedii
Klej poligraficzny – rodzaj kleju znajdujący zastosowanie w poligrafii, w szczególności w introligatorstwie.
Kleje poligraficzne można podzielić na następujące grupy:
- kleje termotopliwe – które ze stanu stałego przechodzą w postać płynną (roboczą) pod wpływem temperatury. Są to kleje polimerowe na bazie octanu etylenowo-winylowego czyli kopolimeru etylenu z octanem winylu (EVA) lub poliuretanu. Do klejów dodaje się żywice naturalne lub syntetyczne, aby klej uzyskał właściwą zwilżalność. Dodawane są też woski dla obniżenia temperatury pracy, lepkości, poprawienia zwilżalności. W skład kleju wchodzą też antyutleniacze, zapobiegające degradacji kleju. Czasem dodawane są plastyfikatory dla poprawienia elastyczności spoiny. Dla obniżenia kosztów produkcji bywają dodawane wypełniacze mineralne, np. dwutlenek cynku, dwutlenek tytanu, kaolin, krzemionka.
Kleje termotopliwe aplikuje się przeważnie w zakresie temperatur 150-180 st.C. Kleje poliuretanowe mają niższą temeraturę pracy, tj. 120-130 st.C. Lepkość kleju w temperaturach pracy mieści się w przedziale 3000-5000mPas.
Krótki czas tężenia klejów sprawia, że jest możliwa natychmiastowa obróbka sklejanych materiałów.
- kleje zwierzęce – pochodzenia zwierzęcego (produkowane ze skór zwierzęcych lub z kości).
- kleje dyspersyjne – dyspersje wodne na bazie homomeru polioctanu winylu (PVC) lub na bazie octanu etylenowo-winylowego (EVA).
[edytuj] Zobacz też
- przegląd zagadnień z zakresu introligatorstwa oraz poligrafii
