Kosa (rolnictwo)
Z Wikipedii
Kosa - narzędzie rolnicze, składające się z długiego (0,6–0,8 m) wygiętego noża zamocowanego na długim (ok. 1,6-2,0 m) drzewcu. Ostrze noża znajduje się po wewnętrznej stronie wygięcia – forma taka ułatwia zagarnianie i ścinanie trawy, zielonek lub zbóż. Czasami długie drzewce kosy (zwane kosiskiem lub kosidłem) bywa dodatkowo zaopatrzone w jeden lub dwa krótkie uchwyty, zamocowane prostopadle do długiego drzewca i/lub pałąk (czasem częściowo pokryty płótnem).
Opisana powyżej forma kosy jest rezultatem ewolucji sierpa, wcześniejszego narzędzia rolniczego o podobnej funkcji (różnice polegają na odmiennej długości drzewca oraz mocniejszym wygięciu krzywizny noża; poza tym sierp jest narzędziem obsługiwanym jednorącz, natomiast kosa - oburącz).
Kosa i sierp są narzędziami znanymi oraz stosowanymi od czasów starożytnych (Ksenofont - Anabasis; Hezjod - Teogonia), szczególnie we wcześniejszej formie, czyli sierpa. Użycie kosy rozpowszechniło się na Bliskim Wschodzie od około XII wwieku, natomiast w Europie od XVII wieku. Jej szerokie upowszechnienie wiąże się zapewne z potanieniem kosztów wytopu stali, surowca stosowanego do masowej produkcji narzędzi.
[edytuj] Symbolika kosy
Kosa (lub sierp) są atrybutami mitologicznych bogów, np. greckiego Kronosa i rzymskiego Saturna.
W wielu kulturach kosa stała się również symbolem związanym z personifikacją śmierci – postacie "Ponurego Żniwiarza" lub "Pana/Pani Śmierci", przedstawiane są zazwyczaj jako zakapturzone postacie ludzkie lub szkielety trzymające w ręku kosę jako narzędzie śmierci. Na obrazach Jacka Malczewskiego ("Śmierć", 'Thanatos") kosa, trzymana przez urodziwe żniwiarki, jest atrybutem śmierci.
[edytuj] Kosa jako broń
Pomimo że w wielu kulturach kosa i sierp są postrzegane przede wszystkim jako powszechnie znane narzędzie rolnicze o pokojowym przeznaczeniu – mogą być one również rozpatrywane jako narzędzia służące do walki, zarówno jako broń podręczna, jak i broń bojowa. Ten sposób wykorzystania kosy opisuje artykuł kosa bojowa.
