Królestwo Wielkiej Brytanii
Z Wikipedii
|
|||||
| Dewiza: Dieu et mon droit (fr.: Bóg i moje prawo) |
|||||
 |
|||||
| Stolica | Londyn | ||||
| Język urzędowy | angielski (de facto) | ||||
| Data powstania | 26 marca 1707 (Akt Unii (1707)) | ||||
| Data rozwiązania | 1 stycznia 1801 (Akt Unii (1801)) | ||||
| Poprzednicy | Królestwo Anglii, Królestwo Szkocji | ||||
| Następca | Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii | ||||
Królestwo Wielkiej Brytanii (ang. Kingdom of Great Britain), znane także jako Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii (United Kingdom of Great Britain) było państwem położonym w Europie Zachodniej. Istniało w latach 1707–1800. Powstało na mocy Aktu Unii w wyniku połączenia Królestwa Anglii i Królestwa Szkocji w jedno państwo obejmujące całość wyspy Wielkiej Brytanii. Połączenie Anglii i Szkocji było dopełnieniem istniejącej już od 1603 roku unii personalnej, gdy Jakub VI Szkocki został koronowany jako Jakub I Stuart na króla Anglii.
Następcą Królestwa Wielkiej Brytanii zostało Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii, utworzone mocą kolejnego Aktu Unii w 1801 roku po słumieniu rewolty w Irlandii w 1798.
