Lagranżjan
Z Wikipedii
Lagranżjan, L, inaczej funkcja Lagrange'a to gęstość funkcjonału działania S charakteryzującego własności mechaniczne układu fizycznego. Ruch układu w mechanice klasycznej opisywany jest za pomocą trajektorii x(t) podającej zależność położenia x od czasu t (x należy rozumieć jako wektor w przestrzeni konfiguracyjnej układu. Zgodnie z zasadą najmniejszego działania ruch układu mechanicznego przebiega w taki sposób, aby pewien funkcjonał (operator na przestrzeni dopuszczalnych funkcji x(t)) S przyjmował najmniejszą możliwą wartość. Funkcjonał ten, nazywany działaniem, i oznaczany zwykle przez S, ma postać całki, zaś całkowanie przebiega po czasie:
![S[q] = \int\limits_{t_0}^{t_1} L(q(t),\dot{q}(t),t) dt](../../../math/b/d/d/bdd67220f9e675c8e0252c8c36468f96.png)
We wzorze tym 
to lagranżjan.
Lagranżjan zdefiniowany jest wzorem:
gdzie T - energia kinetyczna, zas V - potencjał uogólniony.
Lagranżjan występuje też w teorii pola
