Lasocin (powiat kielecki)
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°58'17" N 020°08'34" E
Lasocin | |
Województwo | świętokrzyskie |
Powiat | kielecki |
Gmina | Łopuszno |
Sołtys | Henryk Łapot |
Położenie | 50° 58' 17'' N 20° 08' 34'' E |
Liczba mieszkańców • liczba ludności |
374 |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
41 |
Tablice rejestracyjne | TKI |
Położenie na mapie Polski
|
Lasocin – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Wieś Lasocin w gminie Łopuszno leży na niewielkim wzniesieniu, wśród lasów, 26 km na północny zachód od Kielc.
Danuta Kopertowska w swojej książce „Gmina Łopuszno dawniej i dziś”, pisze, że nazwa Lasocin pochodzi od nazwiska Lasota. Informacje dotyczące tej miejscowości wskazują na początki XVI wieku. Słownik Królestwa Polskiego zawiera informacje, że Lasocin należy do gminy Oleszno, powiat Włoszczowa, parafia Mnin.
W 1833 roku założono w Lasocinie hutę żelaza. Ze spisu sporządzonego przez zaborcę w 1866 roku wynika, że do dóbr lasocińskich należały dwa folwarki: Lasocin i Wysoka Góra oraz wsie : Lasocin, Ewelinów, Skałka Niemiecka, Skałka Polska. Lasocin liczył wówczas 108 numerów. Łączna powierzchnia gospodarstw wynosiła 374 hektarów. Średnio gospodarstwo liczyło 4 ha. W skład Lasocina wchodziły: Łazy, Piaski, Wieś.
Centralną częścią Lasocina jest Wieś. Tutaj znajduje się pałac budowany na początku XIX wieku. Ziemiański ród Niemojewskich (herbu Wierusz) posiadał dobra w Olesznie, Podzamczu, Woli Świdnickiej, Lasocinie. Na tym wielkim kluczu ziemskim gospodarował w II połowie XIX wieku Stanisław Niemojewski, szlachcic polski. Zespół pałacowy stanowiły pałac o powierzchni 800 metrów kwadratowych z 16 pomieszczeniami mieszkalnymi, oficyna, dwie stodoły, spichlerz, budynek gospodarczy i blisko 8-hektarowy park. Pałac wyposażony był w centralne ogrzewanie, telefon i elektryczność.
Według Stanisława Niemojewskiego: „Frontowe wejście prowadziło do holu. Za nim mieściła się jadalnia. Po prawej stronie gabinet ojca, a w głębi tak zwany kredens, czyli pomieszczenie przy kuchni. Na lewo pamiętam salonik, dalej salon. Ja i brat mieszkaliśmy w prawym skrzydle”.
Z pałacu do Mnina prowadziła Aleja Lipowa. Pałac wybudowała Ludwika z Niemojewskich Kołłątajowa Zarząd nad majątkiem po śmierci zaledwie 29-letniego męża przejęła Krystyna Karsch- Niemojewska. Po wkroczeniu Niemców we wrześniu 1939 roku opuściła dobra i wróciła do Kielc. Nigdy już do Lasocina nie wróciła.
Z danych wojewódzkiego konserwatora zabytków w Kielcach wynika, że pałac był użytkowany do 1958 roku. Najpierw zespół pałacowy dostał się Spółdzielni Kółek Rolniczych w Łopusznie, a od 1977 roku gospodarzy w nim Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna. W lutym 1995 roku spłonęła jedna z zabytkowych stodół. Odnowiona została przez RSP. W 1997 roku pałacyk znalazł się na liście wystawionych do wykupu na cele hotelarsko-rekreacyjne.
Zobacz też: Lasocin
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
Wsie: Antonielów • Czałczyn • Czartoszowy • Dobrzeszów • Eustachów • Ewelinów • Fanisławice • Fanisławiczki • Gnieździska • Grabownica • Huta Jabłonowa • Jasień • Jedle • Józefina • Krężołek • Lasocin • Łopuszno • Marianów • Nowek • Olszówka • Orczów • Piotrowiec • Podewsie • Przegrody • Ruda Zajączkowska • Rudniki • Sarbice Drugie • Sarbice Pierwsze • Snochowice • Wielebnów
Siedziba gminy: Łopuszno